مشخصات پژوهش

عنوان	ارائه الگویی برای ترسیم نظام جامع دروس معارف اسلامی دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی کشور
نوع پژوهش	طرح پژوهشی خاتمه یافته
کلیدواژه‌ها	دروس معارف اسلامی،نظام جامع، الگوی برنامه درسی
چکیده	هدف پژوهش ارائه الگوی جامع برنامه درسی برای دروس معارف اسلامی دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی کشور بود. پژوهش ازلحاظ هدف بنیادی و پارادایم حاکم بر پژوهش تفسیری-تحلیلی و جهت گیری پژوهش بالینی و کاربردی بود. روش پژوهش آمیخته (کیفی-کمی) از نوع اکتشافی متوالی ازنوع طبقه بندی بود. رویکرد پژوهش در بخش کیفی استقرائی و براساس روش پژوهش کیفی پایه و در بخش کمی قیاسی و بر اساس روش پیمایشی بود.در بخش کیفی محیط پژوهش کلیه دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی دولتی کشور بودند.مشارکت کنندگان متخصصان وخبرگان کلیدی31 نفراز(تصمیم سازان حوزه دروس معارف اسلامی، اساتید و یا مدرسان گروه معارف اسلامی،مدیران گروه معارف اسلامی،رئیس و معاونین محترم دفتر نهاد مقام معظم رهبری مد ظله العالی در دانشگاه ها، شورای راهبردی دفتر نهاد مقام معظم رهبری مدظله العالی و14 نفر از پژوهشگران و صاحب نظران دو حوزه برنامه درسی ودروس معارف اسلامی بودند.مصاحبه شوندگان با استفاده از نمونه گیری نظری و ملاک محور(برخورداری از دانش نظری و تجربه عملی) انتخاب شدند.در بخش کمی جامعه آماری کلیه اساتید دروس معارف اسلامی سراسر کشور و دانشجویان سال آخر دوره کارشناسی دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی کشور بودند. روش نمونه گیری در بخش کمی همزمان روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و طبقه ای بود.حجم نمونه دانشجویان با استفاده از روش نمونه گیری فوق و جدول برآورد حجم نمونه کرجسی و مورگان 535 نفر بودند.حجم نمونه استادان دروس معارف اسلامی نیز با استفاده از روش فوق و جدول برآورد حجم نمونه کرجسی و مورگان 214نفر بودند.شایان ذکر است که حجم نمونه دانشجویان و اساتید ازدانشگاه های علامه طباطبائی،دانشگاه گیلان،دانشگاه فردوسی مشهد،دانشگاه بوعلی سینا همدان، دانشگاه یزد، دانشگاه لرستان، دانشگاه کردستان،دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشگاه فرهنگیان همدان و دانشگاه فرهنگیان گیلان انتخاب شدند.ابزار اندازه گیری در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختار یافته بود.ابزاراندازه گیری دربخش کمی دوپرسشنامه محقق ساخته (سنجش دیدگاه دانشجویان واساتید دروس معارف اسلامی) جهت بررسی وضعیت موجود عناصر برنامه درسی نظام جامع دروس معارف اسلامی بود. برای تعیین روایی ابزارهای کمی از روش بررسی روایی محتوایی سی-وی-آر یا ضریب لاوشه استفاده شد. برای سنجش پایایی آن از الفای کرونباخ استفاده شد
پژوهشگران	مصطفی رستمی (همکار)، محمدجواد هراتی (همکار)، محمدرضا یوسف زاده چوسری (همکار)