مشخصات پژوهش

عنوان	ارزیابی جرم انگاری تکدی در پرتو معیار پالایش
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	جرم انگاری، تکدی، جاناتان شنشک، آزادی، جرم زدایی
چکیده	جرم انگاری فرآیندی خِرَد محور و مبتنی بر اصول، موازین و ساختار اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی حاکم بر هر جامعه است که برآیند آن اعلام ممنوعیت انجام یک رفتار یا ترک آن توأم با واکنش کیفری است. تکمیل این فرآیند و جرم انگاری یک رفتار متضمن عبور از مراحل گوناگون است. «جاناتان شُنشک»، به عنوان یکی از فلاسفه حقوق کیفری، سه صافی اصول، پیش فرض ها و پیامدهای عملی جرم انگاری را به عنوان موانع پیشِ روی قانونگذاران کیفری ذکر می کند. بر این اساس، پژوهش حاضر در مقام ارزیابی جرم انگاری تکدی در پرتو دیدگاه «شنشک» است؛ رفتاری که به موجب ماده 712 قانون مجازات اسلامی 1375 جرم محسوب شده است. یافته های حاصل از این پژوهش گویای آن است که تصمیمِ قانونگذار در جرم پنداشتنِ تکدی از پشتوانه نظری قوی برخوردار نیست و هیچ یک از اصول جرم انگاری ( به عنوان نمونه اصل زیان، پدرسالاری، اخلاق گرائی و کمال گرائی) نمی توانند توجیه کننده ممنوعیت این رفتار باشند. به علاوه تجریمِ آن با تعهدات حقوق بشری دولت ها در تضمین حداقل های رفاهی مغایر است. در واقع تکدی مصداق یک جرم وارداتی است که با تقلید محض از قوانین برخی کشورها و بدون توجه به واقعیت های جامعه ایران، وارد زرادخانه حقوق کیفری شده است. در این راستا پیشنهاد می شود 1) این رفتار صرفاً در صورتی جرم محسوب شود که با بهره کشی از اطفال و نوجوانان توأم باشد و 2) قانونگذار ضمن جرم زدایی از تکدّی، این رفتار را در قلمرو سیاستگذاری اجتماعی و نه کیفری بگنجاند.
پژوهشگران	مرتضی عارفی (نفر اول)