مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی تجربی و مدل سازی فرایند خشک شدن صمغ دانه های به و بالنگو با خشک کن فروسرخ به روش الگوریتم ژنتیک - شبکه عصبی مصنوعی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	الگوریتم ژنتیک، شبکه عصبی مصنوعی، صمغ دانه بالنگو، صمغ به دانه، مدل سازی سینتیکی
چکیده	خشک کردن محصولات کشاورزی یک روش توسعه یافته است که می تواند منجر به تولید محصولی با خصوصیات کیفی و با ارزش غذایی و اقتصادی بیشتر گردد. دانه های بالنگو و به دانه دارای مقادیر قابل توجهی صمغ هستند که دارای خواص عملکردی مناسبی می باشند. مدل سازی خشک کردن مواد غذایی یک فرآیندپیش بینی کننده پارامترهای مدنظر در طراحی و توسعه سیستم های خشک کردن است. هدف از این مطالعه مدل سازی تجربی و الگوریتم ژنتیک خشک کردن صمغ دانه بالنگو و به دانه به روش فروسرخ بوده است. پارامترهای ورودی مدنظر برای مدل سازی به ترتیب شامل زمان خشک شدن صمغ ها، توان لامپ فروسرخ (250 و 375 وات)، فاصله نمونه از لامپ فروسرخ (5، 5/7 و 10)، ضخامت نمونه (0.5، 1 و 5/1) و همچنین پارامترهای خروجی شامل محتوای رطوبت بدون بعد و تغییرات وزن بود. مدل های استاندارد (ونگ و سینگ، هندسون و پابیس، تقریب انتشار، پیج، نیوتن، میدیلی و لگاریتمی) جهت بررسی سینتیک خشک شدن بر داده های آزمایشی برازش داده شدند و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. ارزیابی پارامتر های L*، a* و b* و تغییرات رنگ در طی خشک شدن صمغ های بالنگو و به دانه و همچنین پارامتر ضریب موثر در نفوذ رطوبت مورد محاسبه قرار گرفت. نتایج نشان داد که با کاهش فاصله نمونه از لامپ و افزایش ضخامت موسیلاژ، ضریب نفوذ مؤثر رطوبت(Deff) افزایش یافته و در نتیجه زمان خشک شدن نمونه ها در خشک کن فروسرخ کاهش می یابد. محدوده ضریب نفوذ موثر رطوبت برای صمغ دانه بالنگو بین 8-10×17/ 1تا 9-10× 15/9 متر مربع بر ثانیه و برای صمغ به دانه 8-10× 26/1 تا 9-10× 99/9 بود. نتایج حاصل از بررسی های سینتیکی صمغ دانه بالنگو و به دانه بر اساس rو SE نشان داد که مدل پیج بهترین مدل برای پیش بینی نسبت رطوبت است. مقادیر r و SE برای همه آزمایش های خشک کردن به ترتیب برای صمغ دانه بالنگو در محدوده 999/0-989/0 و 074/0-001/0 و برای صمغ به دانه در محدوده 999/0-993/0 و 051/0-0004/0 به دست آمد. مدل سازی الگوریتم ژنتیک-شبکه عصبی مصنوعی جهت پیش بینی میزان تغییرات وزن در طول خشک شدن صمغ دانه بالنگو و به دانه مورداستفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که برای صمغ دانه بالنگو ، ایجاد شبکه با 8 نرون در لایه پنهان و برای صمغ به دانه، ایجاد شبکه با 7 نرون در لایه پنهان و با استفاده از تابع فعال سازی تانژانت هیپربولیک به خوبی می توانند ا
پژوهشگران	اشرف گوهری اردبیلی (استاد راهنما)، نوید گودینی (دانشجو)، فخرالدین صالحی (استاد مشاور)