عنوان
|
تنوع گونه ای کنه های اریوفید و کنه های شکارگر مرتبط با درختان میوه در همدان
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
کنه های اریوفید، کنه های شکارگر، تنوع گونه ای، درختان میوه.
|
چکیده
|
در این تحقیق تنوع گونه ای کنه های اریوفید و کنه های شکارگر مرتبط با درختان میوه در همدان مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه-برداری طی سال های 1397 الی 1399 از نقاط مختلف استان در فصول بهار، تابستان و پائیز انجام گردید.کنه های موجود در نمونه ها به روش های مستقیم یا با استفاده از روش شتشوی اندام های گیاهی جداسازی و در محلول نسبیت شفاف سازی شدند و سپس اسلاید میکروسکوپی تهیه گردید. برای محاسبه تنوع گونه ای از شاخص های بریلوئین، سیمپسون و شانون-وینر و برای تعیین غنای گونه ای از شاخص های مارگالف و منهینک استفاده شد. از تعداد 19541 نمونه ی جمع آوری شده مجموعا 51 گونه متعلق به 23 جنس از خانواده های Eriophyidae، Diptilomiopidae، Stigmaeidae، Phytoseiidae، Tydeidae و Iolinidae شناسایی شدکه از این تعداد 6 جنس و 14 گونه برای فون استان و 9 گونه برای فون دنیا جدید بود. گونه های Acalitus iranicus، Aculus flechtmanni، Aculus nsp.، Diptacus hamedanicus، Eriophyes prunorum، Phyllocoptes hamedi، Quadracus reticulatus، Tetra pruni و Tetra nsp. برای فون دنیا و گونه های Acalitus phloeocoptes، Aceria avenensis، Aceria lobolinguae، Aculus fockuei، Aculus schlechtendali، Aculus latiloba، Anthocoptes stritiatus، Calepitrimerus bailyi ،Diptacus gigantorhynchus، Eriophyes mali، Rhinophytoptus nemalobos، Shevtchenkella juglandis، Neopronematus sepasgosariani، Neopronematus lundqvisti، Pronematus ubiquitus، Tydeus lambi برای فون استان همدان جدید بودند. در بین کنه های اریوفید گالزا گونه های Aceria tristiatus و Acalitus iranicus، به ترتیب با 52/53 و 27/24 درصد؛ از بین کنه های اریوفید سرگردان گونه های Rhinophytoptus nemalobos و Aculus fockeui به ترتیب با 86/13 و 94/11 درصد بیشترین درصد فراوانی را داشته؛ و در بین کنه های شکارگر گونه های Typhlodromus bagdasarjani و Zetzellia mali به ترتیب با 85/24 و 03/13 درصد بیشترین فراوانی نسبی را دارا بودند. در بین مناطق مورد مطالعه، فراوانی نسبی کنه های اریوفیده در شهرستانه، سنگستان، یلفان و حیدره به ترتیب با 29/19، 15/16، 34/12 و 64/11 درصد دارای بیشترین درصد فروانی و گنج نامه، قزلحصار و صالح آباد به ترتیب با 12/0، 54/0 و 73/0 درصد دارای کمترین درصد فراوانی بودند. و
|
پژوهشگران
|
محمد خانجانی (استاد راهنما)، سهیلا جعفری (دانشجو)
|