مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی تغییر پارامترهای فیزیولوژیکی و الگوی بیان ژن های کلیدی بیوسنتز استویول گلیکوزیدها و ژیبرلین در گیاهrebaudiana Bertoni Stevia در پاسخ به نانوذره سلنیوم، انسیمیدول و قارچ Piriformospora indica
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	استویا، Piriformospora indica، انسیمیدول، نانوذره سلنیوم، استویول گلیکوزیدها، بیان ژن
چکیده	چکیده: استویا گیاهی است با برگ های شیرین که حاوی استویول گلیکوزیدها (SG) می باشند و به عنوان شیرین کننده طبیعی استفاده می شود. مطالعات الگو بیان ژن ها در پاسخ به الیسیتورها از اهمیت فراوانی با اهداف بیوتکنولوژیکی برخوردار است. بیشترین محتوای استویول گلیکوزیدهای برگ گیاه استویا در زمان آغاز گلدهی است و یکی از عوامل موثر بر گلدهی ژیبرلین است که مراحل اولیه بیوسنتز آن تا تشکیل کائورنیک اسید با مسیر بیوسنتز استویول گلیکوزیدها مشترک است. سنتز انحصاری استویول از مسیر ترپنوئیدی در کلروپلاست آغاز می شود و با تولید آن از کائورنوئیک اسید توسط کائورنوئیک اسید هیدروکسیلاز (KA13H) کاتالز می گردد که منجر به سنتز گلیکوزیدهایی چون استویوزاید و ریبایدیوزاید A می شود. Piriformospora indica، به عنوان یک قارچ اندوفیت ریشه متعلق به راسته Sebacinales است. P. indica رشد، گلدهی و عملکرد گیاه را همراه با تغییر در محتوای متابولیت های ثانویه افزایش می دهد. انسیمیدول یک بازدارنده رشد است که با مهار بیوسنتز ژیبرلین و پاسخ های ناشی از آن، رشد را مهار می کند. انسیمیدول بیوسنتز ژیبرلین را در مرحله اکسیداسیون انت-کائورن به اسید کائوروئیک مسدود می کند. بنابراین پس از تشکیل انت-کائورن، مسیر بیوسنتزی را از ژیبرلین به استویول گلیکوزیدها منحرف می کند. سلنیوم در غلظت های پائین دارای اثرات مفیدی در گیاهان از جمله نحریک افزایش رشد، ظرفیت آنتی اکسیدانی و مقاومت گیاهان را در برابر تنش های اکسیداتیو است. نانوذرات سلنیوم به دلیل نسبت سطح به حجم بیشتر از نمک های معدنی محلول سلنیوم دارای فعالیت زیستی بیشتری هستند. در این مطالعه، اثر غلظت های مختلف نانوذره سلنیوم (صفر، 5 و 10 میلی گرم در لیتر) و انسیمیدول (50 میلی گرم در لیتر) بر برخی ویژگی-های فیزیولوژیکی و بیوشیمایی، پتانسیل آنتی اکسیدانی و خاصیت ضد میکروبی، و نیز الگوی بیان ژن های کلیدی مسیر بوستنزی استویول گلیکوزیدها (KA13H و UGT74G)، ژن های کلیدی مسیر بیوسنتزی ژیبرلین (GA20ox و RGA) و ژن -های گلدهی (LFY و SOC1) در دو مرحله رویشی و آغاز گلدهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از مطالعات ما نشان داد که تلقیح گیاهان استویا با P. indica و تیمار آن ها با نانوذره سلنیوم باعث افزایش فاکتورهای رشدی، محتوای اغلب متابولیت های ثانویه مانند فنل، فلاونوئید، آنتوسیانین و پ
پژوهشگران	رویا کرمیان (استاد راهنما)، معصومه احمدی خویی (دانشجو)، اصغر میرزائی اصل (استاد مشاور)