عنوان
|
بررسی نقوش سماوی (خورشید و ماه) در سفالینه های پیش از تاریخ ایران
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
سفال، نماد، نقوش سماوی، خورشید، ماه
|
چکیده
|
نمادها بخشی از آثار غنی فرهنگی در هر کشور و آیین هستند، و فرهنگ ملت ها را از زمان های گذشته تا به حال در دسترس ما قرار می دهند. نمادگرایی و بهره گیری از مضامین رمز پردازانه سماوی یکی از ابزار های دانش کهن سرزمین ایران است که از قدیمی ترین و اصولی ترین شیوه های بیان مفاهیم آیینی، فرهنگی، اجتماعی و سنتی در هنر سفالگری محسوب می شود. نمادهایی سماوی که پس از طی قرون متمادی بدست آمده اند، نشانگر تفکرات، آرزوها، ترس ها و رویاهای نژادهای مختلف بشری در طول تاریخ هستند و دارای مفاهیمی فراتر از مرزهای ارتباطی می باشند. نوشتار حاضر، پژوهشی بنیادی- نظری با رویکردی تاریخی، هنری به شیوه توصیفی- تحلیلی و مستند به منابع مکتوب است و هدف آن بررسی الگوی های نمادپردازانه مرتبط با نقوش سماوی در سفالینه های پیش از تاریخ ایران است. هر نماد به عنوان یک علامت ساده در ژرفای خود دارای مفهومی خاص بوده که بررسی این مفاهیم برای هر انسان رموز زندگی و هستی را یادآوری می کند و از کنار قرار گرفتن این رموز فرهنگ های گذشتگان بازسازی می شود. انعکاس نمادگرایی با مضامین نقوش سماوی در هنر سفالگری مناطق مختلف فرهنگی در پیش از تاریخ در فرم های مختلف گیاهی، حیوانی، اساطیری، هندسی بکار گرفته شده اند، که هم از زیبایی برخوردار بود و هم رنگ دینی داشته است.
|
پژوهشگران
|
علی بیننده (استاد راهنما)، ساره پورشعبانیان (دانشجو)
|