|
چکیده
|
اصل تناسب جرم و مجازات ، به عنوان یکی از اصول حاکم بر تعیین مجازات ها ، در سال های اخیر مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. علت اصلی این امر را باید گسترش رویکرد های مکافات گرایانه در فلسفه مجازات دانست. تناسب به عنوان یک قاعده آمره و نسبی حقوق بین المللی کیفری در مواد 78 ، 76 اساسنامه و ماده 145 آیین دادرسی و ادله ی دیوان کیفری بین المللی مطرح می باشد و آن نسبت بین جرم و مجازات است که باید براساس نوع و میزان صدمه وارده ، وضعیت بزه دیده و بزهکار و اوضاع و احوال ارتکاب جرم و نوع احساس عدالت در جامعه ی بین المللی و کشور محل وقوع جرم برای برقراری تعادل روانی از دست رفته بشریت و بازدارندگی و بر پایه ارزش های جهان شمول تعیین و برای رسیدن به اهداف کیفری موثر و مفید باشد. یکی از معیار های تناسب جرم و مجازات ، تطبیق مجازات جرایم مختلف با ماهیت یکسان است به گونه ای که باید حداکثر تناسب بین جرم و مجازات وجود داشته باشد.
|