عنوان	تأثیر درمان تعامل والد - کودک هیجانمحور بر نحوه واکنش والدین به هیجانات منفی کودکان مبتلا به افسردگی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	درمان تعاملی والد – کودک هیجان محور،واکنش والدین،افسردگی،کودکان
چکیده	زمینه: مطالعات متعددی پیرامون اثربخشی درمان تعامل والد - کودک بر اختلالات درونیسازی شده کودکان انجام شده است. اما پژوهشی که به اثربخشی درمان تعامل والد - کودک هیجان محور بر علائم اختلال افسردگی کودکان پرداخته باشد مغفول مانده است هدف: این پژوهش با هدف تعیین تأثیر درمان تعاملی والد - کودک هیجانمحور بر نحوه واکنش والدین به هیجانات منفی کودکان مبتلا به افسردگی انجام شد. روش: پژوهش شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری تمامی کودکان پسر مبتلا به اختلال افسردگی 5 سال شهر اصفهان بود که با روش نمونهگیری هدفمند تعداد 00 نفر از کودکان و والدین انتخاب و به شیوه تصادفی / با دامنه سنی 0 الی 5) ساده در دو گروه مساوی جایگزین شدند. برای گردآوری اطلاعات از چک لیست احساسات کودکان پیش دبستانی )لوبی و همکاران، 1000و مقیاس نحوه واکنش والدین به هیجانات منفی کودک )میرابل، 1025 ( استفاده شد. درمان مذکور طی 20 جلسه 2 ساعته هفتگی برای آزمودنیهای گروه آزمایش اجرا شد اما گروه گواه برنامه درمانی دریافت نکرد. داده ها با روشهای آمار توصیفی و آنالیز تحلیل کوواریانس انجام شد.و P= 0/000 ،F= 10/ یافته ها: نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون بین میانگین نمره علائم افسردگی کودکان دو گروه آزمایش ) 00و گواه از نظر آماری تفاوت معناداری وجود دارد. آنالیز کوواریانس نشان داد که این درمان در آزمودنیهای گروه آزمایش )Eta= 0/006.)Eta= 0/ و 006 P= 0/002 ،F= 20/ در مرحله پس آزمون منجر به بهبود نمره نحوه واکنش والدین به هیجانات منفی کودکان شده است ) نتیجه گیری: کودکان و والدین شرکت کننده در این برنامه درمانی بهبود در نشانگان افسردگی و و والدین شرکت کننده در این برنامهدرمانی بهبود در نحوه واکنش والدین به هیجانات منفی کودکان مبتلا به افسردگی را نشان دادند.
پژوهشگران	عظیمه السادات فاطمی (نفر اول)، شهریار یارمحمدی واصل (نفر دوم)، حسین محققی (نفر سوم)، محمدرضا ذوقی پایدار (نفر چهارم)