مشخصات پژوهش

عنوان	تدوین مدل ساختاری تبیین افکار خودکشی بر اساس ترومای کودکی با نقش واسطه ای شفقت به خود و شرم در زنان شهر ایلام
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	افکار خودکشی، تروماهای دوران کودکی، شفقت به خود، شرم
چکیده	خودکشی یک نگرانی قابل توجه برای سلامت عمومی و از معضلات مهم روانی و اجتماعی هر جامعه ای است. درباره خودکشی و عوامل روان شناختی تاثیرگذار بر آن پژوهش های اندکی صورت گرفته است لذا در پژوهش حاضر مدلی برای تبیین این پدیده مورد بررسی قرار گرفت. هدف مطالعه حاضر تدوین مدلی برای تبیین افکار خودکشی براساس تروماهای دوران کودکی با نقش واسطه ای شفقت به خود و شرم بود. طرح پژوهش حاضر، توصیفی براساس مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل 84400 نفر از زنان بالای 18 سال ساکن شهر ایلام در سال 01-1400 که در شبکه های مجازی مربوط به شهر ایلام عضویت داشتند و از این تعداد 300 نفر به روش نمونه گیری داوطلبانه و در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های افکار خودکشی بک (1961)، فرم کوتاه پرسشنامه ترومای دوران کودکی برنشتاین و همکاران (2003)، شفقت خود نف (2003) و عاطفه خودآگاه-3 تانگنی (1998) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Amos تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد ترومای کودکی به صورت مثبت افکار خودکشی را پیش بینی می کند. ترومای کودکی نیز بر شرم و شفقت به خود به ترتیب اثر مثبت و منفی دارد (01/0>P) و در نهایت مدل پیشنهادی این مطالعه از برازش مطلوبی برخوردار بود. بنابراین، نتایج حاکی از آن است که تروماهای کودکی با کاهش شفقت نسبت به خود و ایجاد احساس شرم، زمینه ساز افکار خودکشی در بزرگسالی می شود. این یافته ها نیاز به توجه به دوران کودکی و اهمیت آن برای کاهش احتمال خطر خودکشی را برجسته می کند. همچنین درمان های متمرکز بر شفقت و کاهش احساس شرم می تواند هدف مداخلاتی برای قربانیان تروماهای دوران کودکی جهت کاهش افکار خودکشی آن ها باشد.
پژوهشگران	مهران فرهادی (استاد راهنما)، پردیس تدین (دانشجو)، حسین محققی (استاد مشاور)، ابوالقاسم یعقوبی (استاد مشاور)