عنوان
|
میزان شیوع، زمان بروز و شدت آسیب های ورزشی در 10 هفته مسابقه در بازیکنان فوتبال شهر سنندج
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
کلیدواژهها
|
شیوع، فوتبال، آسیب ورزشی
|
چکیده
|
مقدمه و هدف: مقدمه: بازی های شدید، مسافرت، محیط خواب ناآشنا، اختلالات ریتم شبانه روزی و دوره نقاهت کوتاه مدت می تواند استرس فیزیکی و روانی فوتبال را افزایش داده و خطر آسیب های ورزشی را افزایش دهد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع ، بروز و شدت آسیب های ورزشی در بازیکنان فوتبال سنندج بود. روش شناسی پژوهش: 100 فوتبالیست 16 تا 21 ساله با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری مشخصات جمعیت شناختی از فرم محقق ساخته استفاده شد و برای جمع آوری صدمات فوتبالیست ها از پرسشنامه استاندارد استفاده شد. زمان آسیب ، نتیجه آسیب ، از دست دادن جلسات تمرینی و مسابقه، تعداد جلسات و روزهای از دست رفته در مسابقات و تمرینات، ارتباط بین صدمات ورزشی فعلی و آسیب های قبلی، ناحیه آسیب دیده، ناحیه آسیب دیدگی طبیعت، نوع و نوع آسیب، مکانیسم آسیب و نوع درمان دریافت شده مورد سوال قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که تعداد جلسات تمرینی در هفته و مدت تمرین در هفته برای ورزشکارانی که آسیب دیدند به طور قابل توجهی بیشتر از ورزشکارانی است که آسیب ندیده اند. یافته ها همچنین نشان داد که بیشترین میزان آسیب در فوتبالیست ها در حین تمرین رخ داده است. بیشترین مصدومیت در طول مسابقات به ترتیب در نیمه دوم ، نیمه اول و وقت اضافه رخ داد. کمترین تعداد مصدومیت در هفته اول مسابقات و بیشترین تعداد مصدومیت در هفته هفتم رخ داده است. به عبارت دیگر ، در هفته اول ، به ازای هر 1000 ساعت فعالیت ، 1.41 مصدوم و در هفته هفتم ، به ازای هر 1000 ساعت فعالیت ورزشی ، تقریباً 9 مصدوم رخ می دهد. به عبارت دیگر ، الگوی آسیب دیدگی در طول 10 هفته مسابقات افزایش یافته است. نتیجه گیری: : بر اساس یافته های تحقیق ، برنامه ریزی دقیق تری در مورد جلسات تمرینی و پیشگیری از آسیب های ورزشی در طول مسابقات ضروری به نظر می رسد.
|
پژوهشگران
|
شهاب الدین باقری (نفر اول)، حامد امین پناه (نفر دوم)، عین اله نادری (نفر سوم)
|