عنوان
|
تأثیر تمرین بینایی-حرکتی بر فراوانی رفتارهای کلیشه ای کودکان اوتیسم: مطالعه کنترل شده با آزمون پیگیری
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
اوتیسم، رفتار کلیشه ای، مداخله حسی– حرکتی
|
چکیده
|
هدف: با توجه به این که رفتارهای کلیشه ای در فرآیندهای یادگیری و ارتباط اجتماعی کودکان اوتیسم تداخل ایجاد م یکنند؛ هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر مداخله حسی – حرکتی بر فراوانی رفتارهای کلیشه ای 46 کودک 6- 12 سال اوتیسم بود. روش ها: نمون هها ب هوسیله نمون هگیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت همگن در 4 گروه بینایی – حرکتی، حرکتی، بینایی و کنترل قرار گرفتند. ب همنظور ارزیابی رفتارهای کلیشه ای از روش مشاهده عینی و ویدئویی استفاده شد. از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بنفرونی در سطح خطای 5 درصد برای بررسی داده های حاصل از مطالعه استفاده شد. نتایج: گروه تمرین بینایی – حرکتی در پس آزمون و پیگیری کاهش معنی داری را در فراوانی رفتارهای کلیشه ای نسبت به گروه های دیگر نشان داد ) 05 / t = 3/52 ، P >0 (؛ اما در گروه های دیگری تفاوتی با زمان پیش آزمون مشاهده نشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که مداخله بینایی – حرکتی توانسته است بر یکی از ویژگی های اصلی اوتیسم یعنی رفتارهای کلیشه ای تأثیرگذار باشد و می تواند به عنوان نوعی مداخله همراه با مداخله های دیگر برای این کودکان استفاده شود.
|
پژوهشگران
|
سیده منیژه عربی (نفر اول)، علیرضا صابری کاخکی (نفر دوم)، مهدی سهرابی (نفر سوم)، سکینه سلطانی کوهبنانی (نفر چهارم)، مهدی جباری نوقابی (نفر پنجم)
|