مشخصات پژوهش

عنوان	تاثیر تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tDCS) در حین مشاهده یک مدل ماهر بر یادگیری حرکتی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	یادگیری حرکتی، مشاهده ی مدل ماهر، تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tDCS)، پرتاب دارت
چکیده	مقدمه: هدف این تحقیق آنست که اثرات تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tDCS) بر یادگیری یک تکلیف حرکتی از طریق مشاهده ی یک مدل ماهر را مورد بررسی قرار دهد. روش شناسی: تعداد 48 دانشجوی دانشگاه بوعلی سینا با دامنه سنی 20-30 سال که بطور داوطلبانه مایل به همکاری بودند، بصورت تصادفی در سه گروه کنترل، مشاهده و تمرین بدنی تقسیم بندی شدند .فرآیند تحقیق شامل چهار مرحله بود شامل: پیش آزمون، اکتساب و آزمون های یادداری/انتقال 10 دقیقه و 24 ساعته. در پیش آزمون، همه ی شرکت کنندگان مهارت پرتاب دارت را برای شش بار بدون دریافت بازخورد انجام دادند. در مرحله ی اکتساب، آزمودنی های گروه تمرین بدنی در حالیکه تحریک الکتریکی بر روی ناحیه حرکتی اولیه قشر مغز (M1) دریافت می کردند، تکلیف مورد نظر را برای 60 بار بطور فیزیکی تمرین کردند. آزمودنی های گروه مشاهده در این مرحله فیلم ضبط شده یک مدل ماهر را که شامل 60 بار اجرای مهارت بود، تماشا کردند و همزمان تحریک الکتریکی نیز دریافت می نمودند. آزمودنی های گروه کنترل در مرحله اکتساب فقط تحریک الکتریکی دریافت کردند بدون اینکه هیچگونه تمرین بدنی یا مشاهده ای انجام دهند. نهایتا، همه ی گروه ها با گذشت مدت زمان 10 دقیقه و همچنین 24 ساعت بعد از مرحله اکتساب در آزمون های یادداری/انتقال شرکت نمودند. نتایج: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که در مرحله پیش آزمون تفاوت معنی داری بین گروه ها وجود ندارد، در حالیکه در آزمون-های یادداری و انتقال گروه های تمرین بدنی و مشاهده بهتر از گروه کنترل عمل کردند. این بدان معناست که تمرین صرفنظر از نوع آن (بدنی یا مشاهده ای) منجر به یادگیری شده است. مهمتر آنکه نتایج نشان داد در آزمون های یادداری و انتقال 10 دقیقه و 24 ساعته تفاوت معنی داری بین دو گروه تمرین بدنی و مشاهده وجود ندارد. این مسئله حاکی از آنست که تحریک الکتریکی مستقیم مغز به یک اندازه بر تمرین بدنی و مشاهده ای اثرگذار بوده است.
پژوهشگران	حسن رهبان فرد (استاد راهنما)، آزاده قاسمی جواد (دانشجو)، سولماز رهبر (استاد مشاور)، آیلین طلیم خانی (استاد مشاور)