|
عنوان
|
آموزش معماری برای کودکان؛تحلیل محتوای کیفی تجارب پیشین آموزش غیر رسمی معماری برای کودکان 12-7 سال
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
آموزش معماری برای کودکان، بینش محیطی، توسعه تفکر طراحانه، یادگیری طراحانه، توسعه مهارت های فردی
|
|
چکیده
|
آموزش معماری از دیرباز با هدف پرورش نیروی متخصص در رشته معماری، به صورت آموزش پیش دانشگاهی و دانشگاهی، برای مخاطبان ارائه شده است. دانشجویان رشته معماری و دانش آموزان در مقاطع تحصیلی متوسطه مخاطب این آموزش بوده اند. اما آموزش معماری به کودکان، به طوری که هدف از آن، پرورش نیروی متخصص در رشته معماری نباشد، خود امری جالب توجه است. آموزش معماری به کودکان از جهت، آشنایی آن ها با تاریخ و فرهنگ هر زیست بوم، تلاش برای حفظ میراث فرهنگی و تاریخی، افزایش درک و آگاهی نسبت به محیط زیست و محیط ساخته شده، مسئولیت پذیری نسبت به محیط، برانگیختن قوه تخیل، حل مسائل به روش خلاقانه و تغییر در نگرش نسبت به مسائل جهان، دارای اهمیت می باشد. مطالعات حاکی از آن است که آموزش در سنین کودکی عمیق تر و ماندگارتر می باشد. در طی چند دهه ی اخیر، در برخی از نقاط جهان آموزش معماری برای کودکان، با هدف ارتقاء سطح درک و آگاهی نسبت به محیط طبیعی و ساخته شده، فراگیری مهارت های زندگی و توانایی حل مسائل به روشی خلاقانه صورت گرفته است. اغلب آموزش ها به صورت کوتاه مدت و در قالب کارگاه های آموزشی، در سطح ملی و بین المللی انجام شده است. برخی از تجارب آموزش معماری به کودکان به صورت مکتوب گزارش شده است. اما تا به حال مطالعه مدونی که تجارب گزارش شده را مورد بررسی قرار دهد، صورت نگرفته است و استمرار تجارب بدون بررسی رویکردها، روش ها و اهداف، منجر به اتلاف نیرو می شود. از این رو، این پژوهش در جهت توسعه چارچوب نظری، تجارب آموزش معماری به کودکان را از طریق رویکرد کیفی، مورد بررسی قرار می دهد. روش تحقیق در این پژوهش، روش تحلیل محتوای کیفی، با رویکرد تحلیل محتوای استقرایی می باشد. جامعه پژوهش شامل کلیهی اسناد گزارش شده در زمینه آموزش معماری به کودکان 7 تا 12 می باشد. داده ها از طریق منابع برخط و غیربرخط، از وب سایت نهادهای مرتبط و نشریات تخصصی گردآوری شده است. متن گزارش های تجارب آموزش معماری به کودکان، داده های پژوهش را تشکیل می دهند. پس از مطالعه مکرر متون، واحدهای معنی در قالب جملات و پاراگراف ها مشخص شد. به هر واحد یک کد اولیه اختصاص یافت. کدها براساس تشابهات دسته بندی شدند، سپس مفاهیم و در نهایت مقولات اصلی استخراج شد. پنج مقوله اصلی شناسایی شد که عبارتند از: «بینش محیطی»، «تفکر طراحانه»، «یادگیری طراحانه»، «نظام آم
|
|
پژوهشگران
|
غلامرضا طلیسچی (استاد راهنما)، ویدا کاظمی سرملی (دانشجو)
|