مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی هم انقباضی عضلات موثر در آسیب لیگامنت صلیبی قدامی طی انجام تمرینات فانکشنال بر روی سطوح مختلف
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	زانو، تمرینات فانکشنال، هم انقباضی ، لیگامان صلیبی قدامی
چکیده	مقدمه: تمرینات فانکشنال یکی از بخش های اصلی تمرینات بهبود عملکرد نوروموسکولار در تمرینات پیشگیری از آسیب را تشکیل می دهند. ولی تاکنون در برنامه های تمرینی جهت بهبود عملکرد نوروموسکولار ترکیبی از تمرینات فانکشنال را به کار برده اند که این مانع تشخیص تاثیر هر یک از این تمرینات بر کاهش وقوع آسیب ACL شده است.. بنابر این هدف از تحقیق بررسی هم انقباضی عضلات منتخب موثر در آسیب ACL در حین انجام 2 تمرین فانکشنال بر روی سطوح نرم و سخت به منظور شناخت بهترین تمرین و سطحی است که باعث افزایش هم انقباضی مناسب عضلات زانو شود. روش شناسی: در تحقیق حاضر 20 ورزشکار دانشگاهی با میانگین قد 3±171 سانتی متر، وزن 5/2±4/75 کیلوگرم و سن 47/2±26 سال شرکت کردند. تمرینات فانکشنال پرش جمع و پرش اسکوات بعنوان گروه تمرینات فانکشنال و سطوح زمین و تاتامی بعنوان سطوحی که تمرینات بر روی آنها انجام شوند انتخاب شدند. فعالیت الکترومایوگرافی عضلات راست رانی، پهن داخلی، پهن خارجی، نیم وتری و نیم غشایی در طی تمرینات ثبت شد. از روش آماری آنالیز واریانس و تی زوجی برای تجزه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد بین دو نوع تمرین در هم انقباضی داخلی خارجی اختلاف معنی داری وجود نداشت(05/0≤p). . در هم انقباضی داخلی خارجی در تمرین اسکات و جامپ بین دو سطح اختلاف معنی دار وجود داشت(05/0≥p). در هم انقباضی فلکسوری اکستانسوری بین دو سطح در پرش جامپ معنی دار(05/0≥p) و در تمرین اسکات بین دو سطح اختلاف معنی داری وجود داشت(05/0≥p). همچنین بین دو نوع تمرین اختلاف معنی داری وجود نداشت(05/0≤p). اختلاف بین دو نوع تمرین پرش جامپ و اسکات در هم انقباضی عمومی معنی دار نبود(05/0≤p) و اختلاف بین دو سطح در هم انقباضی عمومی در پرش جامپ هم معنی دار نبود(05/0≤p). همچنین اختلاف بین دو سطح در هم انقباضی عمومی طی تکنیک اسکات معنی دار نبود(05/0≤p). بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد سطح سفت و پرش اسکات نسبت به پرش جمع و سطح نرم در برنامه های تمرینی پیشگیری از آسیب ACL مورد توجه ویژه قرار گیرند. بر طبق داده های تحقیق حاضر می توان پرش جمع را از برنامه های تمرینی پیشگیری از آسیب ACL حذف و تمرینات بهتری را جایگزین کرد. تمرین پرش جمع دارای نسبت های نامناسبی از فعالیت عضلات اندام تحتانی می باشد که منجر به هم انقباضی بیشتر فلکسوری شده و می
پژوهشگران	شهاب الدین باقری (استاد راهنما)، سید علی جلیلیان (دانشجو)، بهروز حاجیلو (استاد مشاور)