|
عنوان
|
آیا خستگی ذهنی می تواند پیشگوی آسیب های ورزشی باشد ؟
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
خستگی ذهنی،کیفیت کلی ریکاوری،تمرکز توجه،بار تمرینی،کیفیت و کمیت خواب،فوتبالیست های جوان
|
|
چکیده
|
بررسی مطالعات گذشته نشان می دهد که تاکنون مطالعه ای ارتباط بین خستگی ذهنی، کیفیت و کمیت خواب، میزان فشار تمرین و مسابقه و کنترل تمرکز را با آسیب های ورزشی فوتبالیست های جوان بررسی نکرده است. بر این اساس پژوهش حاضر در نظر دارد این موضوع را مورد بررسی قرار دهد. پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع تحقیقات کابردی و از نظر شیوه اجر از نوع مقطعی آینده نگر بود که در سال 1399-400 در سطح شهرستان سنندج انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را مردان فوتبالیست شهرستان سنندج تشکیل می دهند. نمونه آماری تحقیق را 100 فوتبالیست با دامنه سنی 16 تا 20 سال تشکیل می دهد. جهت ارزیابی خستگی ذهنی از مقیاس هفت نقطه ای لیکرت استفاده شد. پرسشنامه هوپر و همکاران نیز جهت ارزیابی متغیر های کیفیت و کمیت خواب، میزان استرس، خستگی و درد عضلانی استفاده شد. برای تخمین وضعیت ریکاوری بازیکنان فوتبال از مقیاس کیفیت ریکاوری کلی (TQR ) استفاده شد. شدت درک شده فعالیت بلافاصله (تقریبا 30 دقیقه) بعد از مسابقه با استفاده از مقیاس RPE (مقیاس بورگ -10) ثبت شد. میزان تمرکز توجه ورزشکاران قبل و بعد از مسابقه با پرسیدن این سوال که ‘به طور کلی ، فکر می کنید امروز چقدر بر روی مسابقه تمرکز داشتید؟ بر اساس یک مقیاس لیکرت 7 امتیازی از 1 (بسیار ضعیف) تا 7 (بسیار خوب) ارزیابی می شود. جهت تجزیه و تحلیل داده از نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد. برای توصیف و تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی GEE و نمودار ROC استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین کیفیت و کمیت خواب، کیفیت کلی ریکاوری و میزان فشار درک شده طی تمرین و مسابقه فوتبالیست های آسیب دیده و بدون آسیب تفاوت معنی دار وجود داشت و این متغیرها پیشگوی بروز آسیب های ورزشی در فوتبالیست های جوان بودند. اما بین خستگی ذهنی و میزان تمرکز توجه فوتبالیست های آسیب دیده و بدون آسیب تفاوت معنی دار وجود نداشت و این متغیرها پیشگوی بروز آسیب های ورزشی در فوتبالیست های جوان نبودند. بنابراین می توان به متخصصین آسیب شناسی ورزشی و فیزیوتراپیست ها توصیه نمود که جهت پیشگیری از بروز آسیب های ورزشی این موارد را در نظر بگیرند.
|
|
پژوهشگران
|
شهاب الدین باقری (استاد راهنما)، حامد امین پناه (دانشجو)، عین اله نادری (استاد مشاور)
|