مشخصات پژوهش

عنوان	تاثیر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز و مکمل سلنومتیونین در جیره بر عملکرد مرغ های تخم گذار
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	انرژی قابل سوخت و ساز، سلنومتیونین، عملکرد، مرغ های تخم گذار
چکیده	این مطالعه به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز و مکمل سلنومتیونین در جیره بر عملکرد مرغ های تخم گذار انجام شد. تعداد 144 قطعه مرغ تخم گذار سویه نیک چیک در سن 32 هفتگی در قالب آزمایش فاکتوریل 3×3 با طرح پایه کاملا تصادفی به 9 تیمار، 4 تکرار و 4 قطعه مرغ در هر تکرار اختصاص داده شدند. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز (2800، 2900 و 3000 کیلوکالری در کیلوگرم جیره) و سطوح مختلف مکمل سلنومتیونین (صفر، 01/0 و 02/0 درصد جیره) بودند. میزان مصرف خوراک به صورت هفتگی اندازه گیری و تعداد تخم مرغ، وزن تخم مرغ و تلفات احتمالی به صورت روزانه ثبت شدند. نتایج نشان دادند که در کل دوره آزمایش، تاثیر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز جیره بر میانگین خوراک مصرفی روزانه، درصد تولید، وزن و توده تخم مرغ، غیرمعنی دار (05/0P>) و بر ضریب تبدیل غذایی، متمایل به معنی دار (10/0P<) بود. اثر سطوح مختلف مکمل سلنومتیونین در جیره بر میانگین خوراک مصرفی روزانه، درصد تولید و وزن تخم مرغ و ضریب تبدیل غذایی، غیرمعنی دار (05/0P>) و بر توده تخم مرغ، متمایل به معنی دار (10/0P<) بود. تیمارهای آزمایشی بر هیچ یک از صفات عملکرد، تاثیر معنی داری نداشتند (05/0P>). بر طبق نتایج این مطالعه، به نظر می رسد که افزایش سطح انرژی قابل سوخت و ساز و افزودن مکمل سلنومتیونین به جیره نمی تواند عملکرد مرغ های تخم گذار را بهبود بخشد.
پژوهشگران	حسین جهانیان نجف آبادی (نفر اول)، امیرحسین حامدی نژاد (نفر دوم)، علی اصغر ساکی (نفر سوم)، پویا زمانی (نفر چهارم)