|
عنوان
|
بررسی تطبیقی قاچاق انسان در حقوق کیفری ایران و افغانستان
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
قاچاق انسان، حقوق کیفری، تطبیقی، ایران، افغانستان
|
|
چکیده
|
پدیده شوم قاچاق انسان از سالیان دور در سراسر دنیا وجود داشته است؛ سابقاً این پدیده به شکل برده داری و خرید و فروش بردگان خود را نشان می داده که از زمانی که انسان ها به جای شکار و یافتن غذا شروع به یکجا نشینی و کشاورزی کردند آغاز شد و جزئی جدا نشدنی از تمامی تمدن های بزرگ بوده است. هیچ کشوری نمی تواند ادعا کند که مرزهای آن به گونه ای از قاچاق انسان در امان است. این پایان نامه به برررسی تطبیقی این جرم در حقوق کیفری ایران و افغانستان نگارشته شده است؛ جمهوری اسلامی ایران و افغانستان نیز همانند بسیاری از کشور ها از تیررس قاچاقچیان انسان در امان نماندند؛ تا قبل از تصویب قانون مبارزه با قاچاق انسان، کشور ایران، نظام عدالتی کیفری در سردرگمی بود تا بلاخره در سال 1383 به دنبال تحولات بین المللی، همانند تصویب پروتکل راجع به پیشگیری و مبارزه با قاچاق اشخاص به ویژه زنان و کودکان، الحاقی به کنوانسیون پالرمو و ارائه گزارش هایی مبنی بر قاچاق زنان و کودکان از ایران به کشورهای همسایه، قانون مبارزه با قاچاق انسان به تصویب رسید. که خلاء-های این جرم تا حدودی حل گردید؛ همچنین در 1395 بنابر مشکلات فوق قانون مبارزه با قاچاق انسان و قاچاق مهاجران در افغانستان نیز به تصویب رسید. با این حال لازم دانستم تا در این پایان نامه به بررسی خلاءهای قانونی از لحاظ ارکان این جرم در دو قانون مذکور مطابق حقوقی کیفری دو کشور، تفاوت های این دو قانون از لحاظ شکلی و ماهوی و عوامل این بزه در دو کشور، نقاط ضعف و قوت، اشترکات و افترقات این جرم در دو کشور را به بررسی قرار گرفته است.
|
|
پژوهشگران
|
علیرضا تقی پور (استاد راهنما)، محمداصغر وزیری (دانشجو)
|