مشخصات پژوهش

عنوان	تأثیر چند نوع بیوچار بر جذب و جزءبندی فلزات سنگین در خاک آلوده
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	بیوچار، تفاله هویج، پوست سیب زمینی، کاه گندم، تیواوره، تیواوره دی اکسید، خاک اسیدی، فلزات سنگین، هم دما های جذب، سینتیک جذب، شکل های شیمیایی
چکیده	چکیده: در سال های اخیر آلودگی خاک و محصولات کشاورزی یکی از نگرانی های اساسی زیست محیطی در سراسر جهان است. فلزات سنگین مهمترین آلاینده های غیر آلی خاک هستندکه از طریق فرایند های طبیعی و همچنین فعالیت های انسانی وارد محیط خاک می شوند و قادرند به تدریج از طریق زنجیره غذایی در بافت بدن انسان، جانوران و گیاهان تجمع یابند و اثرات مهلکی را بر محیط زیست وارد سازند. در سال های اخیر اسـتفاده از بیوچار به عنوان یک جاذب مؤثر، ارزان و دوست دار محیط زیست جهت اصلاح خاک های آلوده مورد توجه پژوهشگران در بسیاری از کشورهای جهان قرار گرفته است. اما مطالعات بسیار اندکی در مورد کاربرد بیوچار های اصلاح شده در خاک های آلوده به فلزات سنگین وجود دارد و بیشتر مطالعات مربوط به محیط های آبی است. در کشور ایران بیوچار به عنوان یک جاذب کارا در جذب سطحی و جزء بندی فلزات سنگین در خاک های آلوده به ویژه خاک های اسیدی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین این مطالعه جهت بررسی خصوصیات چند نوع بیوچار و تأثیر آنها بر هم دما های جذب، سینتیک جذب و جزء بندی فلزات سنگین در خاک اسیدی انجام شد. به منظورتهیه بیوچار از سه نوع زیست توده شامل پوست سیب زمینی، تفاله هویج و کاه گندم استفاده شد. زیست توده های آماده شده درون کوره (در شرایط عدم اکسیژن) در دمای 550 درجه سانتی گراد به مدت 3 ساعت با نرخ افزایش دمای 25 درجه سانتی گراد در دقیقه به بیوچار تبدیل شدند. به منظور افزایش کارایی جذب، بیوچار های تهیه شده با تیواوره و تیواوره دی اکسید اصلاح شدند. نتایج بررسی خصوصیات بیوچار های مورد مطالعه نشان داد که اصلاح بیوچار های پوست سیب زمینی، تفاله هویج و کاه گندم با تیواوره و تیواوره دی اکسید سبب افزایش گروه های عاملی اکسیژن دار، گروه های عاملی نیتروژن دار و گروه های عاملی گوگرد دار نسبت به بیوچار های اصلاح نشده گردید. همچنین فراوانی گروه های عاملی در بیوچارهای اصلاح شده با تیواوره دی اکسید در مقایسه با بیوچار های اصلاح شده با تیواوره بیشتر بود. اصلاح بیوچارهای مورد مطالعه با تیواوره و تیواوره دی اکسید سبب کاهش معنی دار میزان کربن و افزایش معنی دار میزان نیتروژن، هیدروژن، گوگرد و اکسیژن، سطح ویژه، ظرفیت تبادل کاتیونی و pH، نسبت به بیوچار های اصلاح نشده گردید. کمترین میزان کربن و بیشترین میزان نیتروژن، هیدروژن، گوگرد و اکسیژن
پژوهشگران	قاسم رحیمی (استاد راهنما)، لیلا غلامی (دانشجو)