مشخصات پژوهش

عنوان	مقایسه عملکرد کمی و کیفی آفتابگردان در کشت خالص و کشت مخلوط با لوبیا/سویا در شرایط اقلیمی همدان
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	دانه روغنی، رقابت، عملکرد پروتئین، عملکرد روغن، نسبت برابری زمین
چکیده	سابقه و هدف: یکی از راهکارهای کلیدی در کشاورزی پایدار بازگرداندن تنوع به محیطها ی کشاورز ی و مد یریت مؤثر آن است. کشت مخلوط عبارت است از کشت هم زمان دو یا بیش از دو گونه در یک قطعه زمین در طول یک فصل زراعی، که یک روش مهم در توسعه سیستم تولید پایدار به ویژه در سیستمهایی که هدف آنها محدود ساختن مصرف نهادههای خارجی مانند کود، علفکشهای شیمیایی و ... است. در قیاس با تک کشتی، سیستم کشت مخلوط استفاده بالاتری از منابع مثل کارایی مصرف مواد غذایی، کارایی مصرف آب و کارایی مصرف زمین دارد. مواد و روشها: به منظور مقایسه عملکرد کمی و کیفی آفتابگردان در کشت خالص و کشت مخلوط با لوبیا / سویا آزمایشی در مزرعه آموزشی و پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان طی دو سال زراعی 1392 و 1393 انجام شد. آزمایش به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی الگوهای مختلف کاشت شامل کشت خالص 60 و 90 درصد لوبیا با آفتابگردان و کشت های مخلوط ، آفتابگردان، لوبیا و سویا با و بدون وجین و کشتهای مخلوط افزایشی 30 60 و 90 درصد سویا با آفتابگردان بودند. صفات مورد ارزیابی گیاهان شامل عملکرد دانه، درصد و عملکرد روغن و ، افزایشی 30 پروتئین و میزان فسفر و پتاسیم دانه بود. ارزیابی کشت مخلوط بر اساس شاخص نسبت برابری زمین صورت گرفت. یافتهها: نتایج آزمایش نشان داد عملکرد دانه هر سه گونه تحت تأثیر الگوهای کشت قرار گرفتند. بیش ترین میزان عملکرد دانه 3025 و 3158 کیلوگرم در هکتار) در کشت خالص با وجین به دست آمد و کشت ، آفتابگردان، لوبیا و سویا (به ترتیب 3480 مخلوط عملکرد دانه را کاهش داد. همچنین، بیش ترین عملکرد پروتئین و روغن و عناصر فسفر و پتاسیم آفتابگردان دانه، لوبیا و سویا متعلق به کشت خالص با وجین این گیاهان بود. با این حال نسبت برابری زمین در کشتهای مخلوط با 60 و 90 درصد لوبیا و سویا بالاتر از یک بود که نشان دهنده سودمندی سیستم کشت مخلوط است. بهطورکلی، بر اساس شاخص نسبت برابری زمین کشت مخلوط آفتابگردان و لگوم (لوبیا و سویا) در بیش تر تیمارها برتر از کشت خالص گیاهان بود. نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سیستمهای کشت مخلوط باعث کاهش عملکرد دانه آفتابگردان، لو بی ا و سو یا در مقایسه با تیمار تک کشتی با وجین میشوند، اما به طورکلی، در اکثر تیمارها ترکیب آفتابگردان- حبوبات (ل
پژوهشگران	محسن سیدی (نفر اول)، جواد حمزه ئی (نفر دوم)