|
چکیده
|
پی های عمیق عموماً جهت تحمل بارهای فشاری سنگین و انتقال بار به قسمت های عمیق تر و مقاوم تر زمین مورد استفاده قرار می گیرند. افزایش نیاز به ساخت و سازهایی نظیر برج های انتقال نیرو، اسکله ها و سازه های دریایی در اقیانوس ها، سازه های مدفون در زیر آب، دودکش های بزرگ، بندرگاه ها، مخازن زیر زمینی، توربین های بادی و تابلوهای تبلیغاتی که بارهای فشاری سنگینی را انتقال می دهند و در معرض بالارانش قائم و مایل قابل ملاحظه ای مانند بار زلزله و باد نیز قرار دارند، باعث شده است که محققان به دنبال راه هایی برای مقابله با این نیرو ها درسازه های مذکور باشند. تزریق اطراف شمع باعث می شود که مقاومت اصطکاکی شمع را افزایش دهد و در نتیجه ظرفیت باربری شمع افزایش یابد. به طور کلی از تزریق برای کاهش نفوذپذیری زمین و کنترل جریان آب زیرزمینی و تقویت و محکم تر شدن زمین استفاده می شود. تزریق می تواند حفره ها، شکاف ها و ترک های درون خاک را پرکند و مشکلات احتمالی آینده را برطرف نماید. درک رفتار سازه های ژئوتکنیکی و طراحی آن ها، نیازمند مدل سازی کامل و دقیق است. به دلیل تاثیر پارامترهای مختلف و اندرکنش خاک و فونداسیون، مدل سازی فیزیکی راه حل بسیار مناسبی برای دستیابی برای درک رفتار فونداسیون است. در این پژوهش با استفاده از دستگاه ساخته شده در دانشگاه بوعلی سینا، رفتار شمع های درجای پس تزریق شده با نسبت L/D های 10، 20 و 25 در خاک با دانسیته های نسبی کم، متوسط و زیاد، تحت بار کششی مورد بررسی قرار گرفت و تاثیر فشار تزریق و نسبت آب به سیمان در دانسیته های نسبی مختلف خاک ماسه ای بر ظرفیت باربری کششی نهایی شمع درجای پس تزریق شده مورد مطالعه قرار گرفته است. رفتار شمع درجای پس تزریق شده تحت چهار حالت غلیظ کم فشار(p = 1 bar, w/c = 1)، غلیظ پرفشار (p = 3 bar, w/c = 1)، رقیق کم فشار (p = 1 bar, w/c = 2) و رقیق پرفشار (p = 3 bar, w/c = 2) در خاک ماسه ای بد دانه بندی شده در دانسیته های نسبی کم (Dr = 30%)، متوسط (Dr = 50%) و زیاد (Dr = 80%) مورد مطالعه قرار گرفت. با توجه به نتایج آزمایش ها، ، با درگیر کردن 3/1 پایین شمع با خاک تزریق شده، مقاومت کششی نهایی شمع، نسبت به شمع ساده به طور چشم گیری افزایش یافت. این افزایش به محدوده خاک سیمانی تشکیل شده، درصد دانسیته نسبی خاک، نسبت آب به سیمان دوغاب تزریق، (w/c) و فشار
|