مشخصات پژوهش

عنوان	تأثیر ضخامت و دانه بندی لایه اساس بر ظرفیت باربری روسازی با حضور ژئوسنتتیک ها به روش آزمایشگاهی و عددی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	مسلح سازی با ژئوتکستایل، آزمایش نسبت باربری کالیفرنیا، آزمایش برش مستقیم، تراکم نسبی، پلکسیس
چکیده	بهسازی و تسلیح خاک برای توسعه شبکه های راه در مناطق مختلف، اهمیت ویژه ای دارد. یکی از روش های تسلیح خاک در راه سازی جهت کاهش سرعت نفوذ آب، فرسایش، خرابی روسازی و افزایش ظرفیت باربری، استفاده از ژئوسنتتیک ها است. اداره حمل و نقل کالیفرنیای جنوبی (Caltrans) اولین بار استفاده از ژئوسنتتیک را در سال 1926 گزارش کرد. در این پروژه یک لایه ضخیم از جنس کتان روی زمین قرار داده شد و روی آن را با آسفالت گرم پوشاندند. طبق گزارش عملکرد پروژه در سال 1935، تا زمانی که لایه کتان تخریب نشده بود؛ عملکرد آسفالت مناسب بوده و کاهش ترک را نیز در پی داشته است. در پژوهش های مختلفی، نقش ژئوسنتتیک ها در افزایش ظرفیت باربری روسازی راه، کاهش نشست، کاهش ترک در سطح روسازی (خصوصاً نقش ژئوگریدها در کاهش ترک های به وجود آمده در سطح آسفالت) بررسی شده است. در سال های اخیر به دلیل مشکلات مربوط به حوزه مهندسی ژئوتکنیک و هزینه های زیاد بهسازی و تسلیح خاک، استفاده از ژئوسنتتیک ها به منظور رفع مشکل ضعف خاک در کشش و افزایش ظرفیت باربری، خصوصاً در راه سازی و پایدارسازی شیروانی ها، افزایش چشمگیری داشته است. در پژوهش کنونی، در ابتدا آزمایش های مقدماتی و اصلی جهت مشخص شدن پارامترهای خاک انجام گرفت. آزمایش های مقدماتی شامل دانه بندی، تعیین حدود اتربرگ، تراکم آزمایشگاهی، چگالی ویژه، آزمایش نسبت باربری کالیفرنیا، آزمایش سوراخ شدگی ژئوتکستایل ها، و آزمایش های اصلی شامل برش مستقیم خاک ها و برش مستقیم سیستم خاک-ژئوسنتتیک است. سپس آزمایش CBR اصلاح شده بر نمونه ها جهت تعیین حداکثر نیروی قابل تحمل در بازه جابه جایی 40 میلی متر انجام شد. ضخامت لایه اساس و نوع دانه بندی آن به عنوان متغیرهای نمونه خاک و از سه نوع ژئوتکستایل با جای گذاری های مختلف در مرز لایه ها، با جنس ها، نیروی قابل انبساط، استحکام پارگی و مقاومت سوراخ شدگی CBR مختلف ولی با مقاومت مشخصه طولی و عرضی یکسان و برابر 30 کیلونیوتن بر متر، به عنوان متغیرهای دیگر مورد بررسی قرار گرفتند. از مخلوط شن و ماسه مصنوعی دانه بندی شده برای لایه رویه استفاده شد. ضخامت لایه اساس برابر با 3، 6 و 9 سانتی متر و از خاک با دو نوع دانه بندی مصنوعی، یکی درشت دانه تر از دیگری، استفاده شد. سپس لایه های خاک از بالا به پایین به ترتیب با درصد تراکم نسبی (R) 88، 90 و 100% در قالب با رطو
پژوهشگران	مسعود مکارچیان (استاد راهنما)، ارش محمودی (دانشجو)