مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی عوامل موثر بر طول مدت بیکاری کارجویان در ایران
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	طول مدت بیکاری، روش تحلیل بقا، بیکاری،
چکیده	در این مطالعه تاثیر ویژگی های فردی و محیط زندگی بر طول مدت بیکاری کارجویان در ایران برای دو گروه مردان و زنان با استفاده از داده های طرح آمارگیری نیروی کار در سال 1397 و بکارگیری روش های ناپارامتریک، نیمه پارامتریک و پارامتریک، بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که احتمال اشتغال برای مردان متاهل؛ همچنین زنان متاهل به ترتیب بیش تر از مردان و زنان بدون همسر است. تفاوت های منطقه ای در احتمال ترک بیکاری از لحاظ آماری معنادار بوده و مردانی که در مناطق شهری زندگی می کنند نسبت به مردان ساکن در روستا ها دوره بیکاری طولانی تری داشته اند؛ درحالیکه احتمال اشتغال برای زنان ساکن در مناطق شهری بیشتر از زنان ساکن در مناطق روستایی بوده است. احتمال یافتن شغل برای مردان بیکار 26 تا 30 سال و نیز مردان بالای 30 سال نسبت به مردان 25 ساله و کمتر، کمتر بوده است. به طور مشابه احتمال اشتغال برای زنان بیکار در گروه های سنی 26 تا 30 سال و بالای 30 سال نسبت به زنان با رده سنی 25 سال و کمتر، کمتر بوده است. احتمال رسیدن به یک شغل برای زنان دارای سابقه شغل قبلی، بیشتر از سه برابر زنان فاقد سابقه شغل بوده است. مردان دارای سابقه شغل قبلی نیز از احتمال بیشتری برای رسیدن به یک شغل نسبت به مردان فاقد سابقه شغل قبلی برخوردار بوده اند. در هر دو گروه زنان و مردان، افراد با سطح تحصیلات پیش دانشگاهی، دیپلم و زیر دیپلم در مقایسه با افراد با سطوح تحصیلی بالاتر، از طول مدت بیکاری کمتری برخوردار بوده اند. علاوه بر این با افزایش نرخ بیکاری، طول مدت بیکاری مردان و زنان افزایش می یابد.
پژوهشگران	سعید عیسی زاده (نفر اول)، هادی نائینی (نفر دوم)، اعظم قلی پور (نفر سوم)