مشخصات پژوهش

عنوان	مطالعه مورفومتریکی اسکلت محوری عقاب طلایی (Aquila chrysaetos) و دلیجه معمولی (Falco tinnunculus)؛ مهره های سینه ای و کمری
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	مورفولوژی، عقاب طلایی، دلیجه معمولی، مهره های سینه ای، مهره های کمری.
چکیده	عقاب طلایی (Aquila chrysaetos) و دلیجه معمولی (Falco tinnunculus) از شکاری ترین پرندگان هستند. این مطالعه با هدف توصیف ویژگی های آناتومیکی مهره های سینه ای و کمری عقاب طلایی و دلیجه معمولی انجام گرفت. این بررسی برروی چهار بهله دلیجه و سه بهله عقاب طلایی که اسکلت آنها توسط سوسک های درمستیده جدا شده بودند، صورت گرفت. نتایج مطالعه مشخص کرد که هفت مهره سینه ای وجود داشت که پنج مهره اول سینه ای جدا از هم بودند. نوتاریوم وجود نداشت. قسمت های دیستال زوائد عرضی مسطح و زائده شوکی مسطح در پنج مهره اول با رباط های استخوانی شده به یکدیگر متصل شده بودند. سطوح مفصلی قدامی و خلفی در مهره های سینه ای دایره ای شکل بودند. دو مهره سینه ای، مهره-های کمری، ساکروم، چهار مهره اول دمی و استخوان لگن Synsacropelvic را تشکیل داده بودند. ستیغ شکمی درSynsacropelvic مشخص نبود، اما زائده شوکی وجود داشته و قسمت های دیستال آنها متصل به استخوان لگن بود. در انتهای ستون مهره، هفت مهره دمی همراه با Pygostyle به طور جداگانه به یکدیگر متصل شده بودند. در مهره های دمی زائده عرضی پهن تر و بزرگتر از زائده خاری بود. Pygostyle مثلثی شکل بوده که رأس آن به سمت خلف و قاعده آن به سمت قدام امتداد داشت. این توصیفات در دلیجه و عقاب طلایی شبیه یکدیگر بودند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که مهره های سینه ای این پرندگان شکاری به دلیل نوتاریوم ناقص انعطاف پذیر هستند و همچنین وجودSynsacropelvic می تواند قدرت لگن را در تصرف و حمل طعمه افزایش دهد.
پژوهشگران	علی کلانتری حصاری (نفر اول)، محمد بابائی (نفر دوم)، قاسم اکبری (نفر سوم)، مهدیه کیانژاد (نفر چهارم)، کاوه اسفندیاری (نفر پنجم)، محمدرضا اسدی (نفر ششم به بعد)