|
عنوان
|
آشنایی با حیات الحیوان دمیری، به مثابه منبعی کمکی در شناخت داروهای حیوانd
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژهها
|
علم الحیوان ، داروهای حیوانی ، طب سنتی
|
|
چکیده
|
سابقه و هدف: علم الحیوان (دانش جانورشناسی) در طبقهبندی علوم، از بخشهای فرعی حکمت طبیعی بهشمار رفته است. مسلمانان در این حوزه آثاری از جنبههای مختلف فقهی، تفسیری، لغوی، ادبی و عرفانی بهرشته تحریر درآوردهاند. در متون جانورشناسی، انواع موضوعات علمی بررسی و مطالعه شده است. یکی از محورهای علمی که نویسندگان دانش جانورشناسی به آن پرداختهاند، مبحث فواید و خواص درمانی اعضای بدن جانداران است. در پیشینه تاریخی دانش داروسازی و داروشناسی، داروهای کاربردی با پایه گیاهی، حیوانی و معدنی بودهاند. بر اساس گزارشهای تاریخی همواره بخش قابل توجهی از داروهای مورد استفاده، از اجزاء بدن حیوانات تهیه میشد. از اینرو، بخشی از متون جانورشناسی به کارکرد و ویژگیهای درمانی داروهای حیوانی اختصاص دارد. کتاب «حیات الحیوان» نوشته کمالالدین دمیری (م :808ق) در زمره آثار ادبی است که از مفصلترین و مهمترین متون تولیدی در حوزه جانورشناسی بهشمار میرود. مواد و روشها: مسئله اصلی پژوهش حاضر که با رویکرد توصیفی نوشته شده، ضمن معرفی و بازخوانی کتاب «حیات الحیوان» دمیری، به جایگاه داروهای حیوانی در این دستنوشته پرداخته است. یافتهها: یافتههای نوشتار پیشرو نشان میدهد محورهای اصلی این اثر بیان کارکرد و ویژگیهای درمانی جانوران گوناگون اعم از حیوانات اهلی و وحشی، پرندگان، آبزیان و حشرات و اثربخشی بافت و اعضای بیرونی و درونی آنها در معالجه انواع بیماریهاست. استعمال دارو به شیوههای مختلف (خوردنی، استنشاقی و .).. توصیه شده است. نتیجهگیری: در سنّت داروسازی مسلمانان ادویه حیوانی یکی از انواع پایه دارویی بوده که در معالجات بیماریها تجویز میشده است. شناخت و خواص جانوران در آثار متعدد علمی آمده است؛ چنانکه «حیات الحیوان» دمیری که در حوزه جانورشناسی نوشته شده، حاوی نکاتی ارزنده در زمینه دانش داروسازی و داروشناسی است. کلیدواژهها: علم الحیوان، داروهای حیوانی، طب سنتی مقدمه: واکاوی متون تألیفی دانشمندان مسلمان نشانگر آن است که صاحبان قلم و خرد در حوزههای مختلف علمی، آثار متعددی تألیف کردند که از جمله میتوان به متونی که پیرامون جانوران نوشته شده، اشاره کرد. نگارش کتابهای جانورشناسی با توجه به هدف نویسندگان، متفاوت بوده است. در تمامی آثاری که در زمینه جانورشناسی و تاریخ طبیعی نوشته شده، از موضوعات دیگری بهجز حیوانشناسی نیز بحث شده ا
|
|
پژوهشگران
|
علی غفرانی (نفر اول)، سیده نرگس تنهایی (نفر دوم)، محبوبه فرخنده زاده (نفر سوم)
|