عنوان
|
فرایند شکل گیری فساد در ایران بعد از انقلاب
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
فساد، سیاست زدگی، بوروکراسی، اقتدارگرایی،
|
چکیده
|
در جامعه ایرانی بعد از انقلاب فساد وجود دارد و به خصوص بعد از جنگ تحمیلی رو به فزونی بوده است. هدف این نوشتار بررسی فرایند شکل گیری فساد و پرسش اصلی آن چگونگی شکل گیری فساد در ایران بعد از انقلاب است. بدین منظور از چهارچوب تحلیلی انواع سلطه، کشمکش گروههای اجتماعی، اهمیت ساحت فرهنگی، تفکیک و تمایز امور، و جدایی بروکراسی از سیاست استفاده شده است که از نوع آرمانی وبر استخراج شده است. اسناد شامل تحلیل ها و شواهد تاریخی جامعه ایران است که توسط نظریه پردازان ایرانی تولید شده اند. نتایج نشان می دهد جامعه ایرانی سه ساحت فرهنگی ایرانی، اسلامی و غربی دارد و زمانی که یک ساحت فرهنگی در یک دوره ای بر دیگر ساحت ها مسلط می شود، تک بعدی شدن و اقتدارگرایی فرهنگی شکل می گیرد. اقتدارگرایی فرهنگی باعث انسداد سیاسی می شود و در نهایت آنهم باعث انحصار اقتصادی و در نتیجه فساد می شود. این فرایند از طریق مکانیسم تسلط گروههای اجتماعی یک ساحت بر دیگر ساحت های فرهنگی و سیاست زدگی بروکراسی انجام می شود. در کل می توان گفت درهم تنیدگی و چندسویه بودن اقتدارگرایی فرهنگی، سیاست زدگی برورکراسی و اسداد سیاسی تعیین کنندگی ویژه ای برای اقتصاد ایران دارد که یکی از مهم ترین پیامدهای آن شکل گیری فساد است.
|
پژوهشگران
|
زین العابدین افشار (نفر اول)، سلیمان پاک سرشت (نفر دوم)، سعید افشار (نفر سوم)
|