عنوان
|
تغییرات سطوح سرمی رتینول متصل به پروتئین 4 ،گلوکز و انسولین در سازگاری به مصرف مکمل گزنه و تمرینات ترکیبی در مردان دارای اضافه وزن مبتلا به دیابت نوع 2
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
دیابت نوع 2 ، تمرین ترکیبی، گزنه، رتینول متصل به پروتئین 4،
|
چکیده
|
مقدمه: دیابت ملیتوس بیماری متابولیکی است، و از طرفی افزایش وزن و درصد چربی رابطه مستقیمی با مبتلا شدن به دیابت دارد ، و دنبال افزایش وزن تغییراتی در هورمون های مشتق از بافت آدیپوسیت یا آدیپوسایتوکاین ها شامل لپتین، آدیپونکتین، رزیستین و رتینول متصل به پروتئین 4 ایجاد می شود که منجر به تغییرات قابل توجهی در گلوکز خون ، مقاومت به انسولین و اختلال در انتقال GLUT4 می گردد. انجام فعالیت بدنی و تغییر در رژیم غذایی می تواند تا حد زیادی از عوارض بیماری دیابت بکاهد . گزنه بر سلولهای ماهیچه و افزایش تشکیل منافذ نفوذپذیر که موجب افزایش برداشت گلوکز در عضلات شده و در نتیجه باعت کاهش قند خون می گردد. مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی تعداد30 مرد دارای اضافه وزن مبتلا به دیابت نوع 2 بر اساس پرسشنامه تغذیه ای، قابلیت های ورزشی، شاخص توده بدنی، صحت و سلامت بدنی از بین داوطلبان انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه تمرین، گزنه، تمرین+گزنه و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرینی مقاومتی به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و با شدت 60 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه و تمرین هوازی با شدت 60 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب انجام گرفت. دوز مصرفی گزنه 100 میلی گرم در روز بود. خونگیری قبل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، به صورت ناشتا انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی زوجی و تحلیل واریانس انجام شد. یافته ها: بعد از مداخله هشت هفته ای در سطوح انسولین و گلوکز ناشتا بین گروها تفاوت معنی دار بود به ترتیب(001/0p= و001/0p=). در سطوح رتینول متصل به پروتئین 4 بین هیچ کدام از گروها تفاوت معنی داری وجود نداشت (096/0p=). بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد هر دو مداخله تمرین و گزنه سطح انسولین و گلوکز ناشتا را کاهش می دهند اما برای کاهش سطح RBP4، نیاز به مداخلات ورزش و گزنه می باشد.
|
پژوهشگران
|
وحید تایید (نفر اول)، عزیز زینی وند لرستانی (نفر دوم)، مهبانو قادری (نفر سوم)، هادی قرنی (نفر چهارم)، یاسر مهدی زاده (نفر پنجم)، مرضیه هواسی (نفر ششم به بعد)
|