عنوان
|
پاسخ UCP1 چربی زیرپوستی به تمرین استقامتی در موش های چاق
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
کلیدواژهها
|
تمرین استقامتی، پروتئین جفت نشده ی 1
|
چکیده
|
افزایش بیان UCP1 بافت چربی منجربه افزایش متابولیسم این بافت و هزینه ی انرژی کل بدن و در نتیجه کاهش وزن می-شود از طرف دیگر تمرین استقامتی کاهش وزن و فواید سلامتی بسیاری به همراه دارد. به منظور درک نقش احتمالی تغییرات UCP1 در کاهش وزن در نتیجه تمرین استقامتی 18 سر موش نر ویستار، 12 هفته با غذای پرچرب تغذیه شدند. پس از 12 هفته، موش ها به صورت تصادفی به 3 گروه تمرین شدت بالا (HI) (34 متر بر دقیقه معادل 85% VO2max) ، تمرین شدت متوسط و (MI) (28 متر بر دقیقه معادل 70% VO2max) و کنترل تقسیم شدند. گروه های تمرینی 14 هفته، هر هفته 5 روز روی تردمیل جوندگان دویدند. تغییرات بیان ژن UCP1 با استفاده از RT-PCR اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه در سطح 05/0≥P تحلیل شدند. در تمرین شدت بالا و شدت متوسط بیان ژن UCP1 (001/0= P) بیشتر از گروه کنترل بود. وزن موش ها در گروه HI از هفته ی 11 و در گروه MI از هفته ی 12 نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (05/0≥P ). به طوری که درصد کاهش وزن در گروه های HI و MI نسبت به گروه Con در پایان 14 هفته به طور میانگین حدود 4 درصد بود. در مقایسه ی دو گروه تمرینی نیز تفاوت معنی داری در میانگین وزن مشاهده نشد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، به نظر می رسد افزایش بیان نسبی UCP1 mRNA چربی زیرپوستی در نتیجه تمرین استقامتی یکی از اسازوکارهای کاهش وزن ناشی از ورزش باشد همچنین با توجه به یکسان بودن نتایج در هر دو گروه تمرینی بنظر می رسد به منظور افزایش UCP1 ودر نتیجه کاهش وزن بدن تفاوتی در شدت های تمرینی وجود ندارد.
|
پژوهشگران
|
آمنه برجسته یزدی (نفر دوم)
|