مشخصات پژوهش

عنوان	به کارگیری روش کندوسوز لیزری و شیمیایی برای سنتز نانوکامپوزیت های(/GO/MnO2/Auپلیمرهای رسانا) و GO/γMnO2/Pd ) ) و بررسی کاربردهای ابرخازنی و کاتالیستی آن ها
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	کندوسوز لیزری -نانوکامپوزیت های(/GO/MnO2/Auپلیمرهای رسانا) و GO/γMnO2/Pd ) )
چکیده	یکی از حوزه های فعالیت در علم مواد، توسعه مواد جدید نانوکامپوزیتی برای کاربردهای کاتالیستی و ذخیره انرژی می باشد. اخیراً گرافن و گرافن اکساید، اکسیدهای فلزی، نانوذرات فلزی و پلیمرهای رسانا جهت سنتز نانوکامپوزیت هایی با خواص ویژه بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. در این نانوکامپوزیت ها از یک طرف شاهد هم افزایی نقاط قوت اجزاء بوده و از طرف دیگر نقاط ضعف آنها را پوشش می دهد. دی اکسید منگنز دارای ویژگی-های خوبی از قبیل ظرفیت بالا، فراوانی، قیمت پایین و زیست سازگاری می باشد. گرافن اکساید که دارای خواصی مانند مساحت ویژه بسیار بالا، رسانایی الکتریکی و پایداری گرمایی خوبی می باشد یک پایه فعال کامپوزیتی می باشد و پایه دیگر آن اکسیدهای فلزی و پلیمرهای رسانا می باشد. در بخش اول برای تهیه نانوذرات طلا از روش کندوسوز لیزری استفاده شد. از γMnO2 ، نانوذرات طلا، گرافن اکساید و پلی آنیلین (به عنوان یک پلیمر رسانا) جهت ساخت الکترودهای با لایه های PANI ، rGO/PANI ، rGO/PANI-Au ، rGO/PANI- γMnO2 و rGO/PANI- γMnO2-Au با روش الکتروپلیمریزاسیون درجا استفاده شد. نانوکامپوزیت های پلیمری رسانای سنتز شده برای ساخت ابرخازن ها مورد استفاده قرار گرفت. و با استفاده از تکنیک ولتامتری چرخه ای، شارژ- دشارژ گالوانواستاتیک و آنالیز بیناب نمایی امپدانس الکتروشیمیایی ظرفیت ویژه ابرخازنی آنها محاسبه و مقایسه شد. نتایج بدست آمده نشان دادند که الکترود حاوی مواد نانوکامپوزیتی rGO/PANI-γMnO2-Au ظرفیت بالاتر و زمان پایداری بهتری نشان می دهد. در بخش دوم این پایان نامه با استفاده از روش شیمیایی گرافن اکساید، نانوذرات پالادیوم و γMnO2 سنتز شدند و از آنها در تولید نانوکامپوزیت GO/γMnO2/Pd استفاده شد. نانوکامپوزیت بدست آمده تحت مشخصه یابی های مختلف و بررسی کیفیت مواد سنتز شده قرار گرفت. در انتها کاربرد آن به عنوان کاتالیزور برای حذف آلودگی های ناشی از مواد آلی موجود در آب های آلوده بررسی شد. بررسی خاصیت کاتالیستی نانوکامپوزیت GO/γMnO2/Pd بازدهی قابل توجه و قابلیت استفاده مجدد را در کاهش رنگ های آلی نشان می دهد. این نانوکامپوزیت به راحتی از محیط واکنش جدا می شود و قابلیت استفاده مجدد را دارد
پژوهشگران	بابک ژاله (استاد راهنما)، پریسا طراوتی احمد (دانشجو)، صادق خزل پور (استاد مشاور)