مشخصات پژوهش

عنوان	جایگاه اجرای موقت معاهدات در نظام حقوقی ایران
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	اجرای موقت معاهده، کمیسیون حقوق بین الملل، برجام، پروتکل الحاقی 1993
چکیده	معاهده سندی بین المللی و بطور عمده مکتوب است که بطور غالب میان دولت ها برای نیل به اهدافی مشترک منعقد می شود. برای اجرایی شدن معاهده و ورود آن به نظام بین المللی لازم است فرآیند مذاکره، نگارش، امضا، تصویب، مبادله یا تودیع سند انجام گیرد که از این میان عمل تصویب مرحله ای اساساً ملی است که در نهادهای داخلی هر کشور به عمل می آید. در هر حال سرانجام پس از مرحله تودیع در معاهدات چند جانبه و تبادل در معاهدات دوجانبه، معاهده در آستانه لازم الاجرا شدن قرار می گیرد. در کنار این توضیحات به مفهوم اجرای موقت می پردازیم که در ماده 25 کنوانسیون حقوق معاهدات 1969 وین پی ریزی شده است، بدین شکل که اجرای موقت معاهدات را در صورتی که خود معاهده چنین امری را مقرر کند یا کشورهای مذاکره کننده بنحو دیگری توافق کرده باشند، مجاز شمرده است. باید افزود که اجرای موقت معاهدات به عنوان نهادی برای اجرای معاهده به طور موقت و پیش از لازم الاجرا شدن شکل گرفته است. به طور کلی اجرای موقت معاهده هنگامی کار آمد است که اجرای معاهده یا بخشی از آن پیش از لازم الاجرا شدنِ قطعی، ضرورت داشته باشد. در توجیه و توضیح موارد کاربرد اجرای موقت می توان گفت با توجه به زمانبَر و طولانی بودن تشریفات تصویب، معاهداتی که اجرای فوری آنها ضرورت دارند با چالشی جدی مواجه می شوند.
پژوهشگران	ستار عزیزی (استاد راهنما)، مهدیه ورمزیاری (دانشجو)