|
عنوان
|
اثر21 هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر حافظه و یادگیری در موشهای نر صحرایی دیابتی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
دیابت، تمرین هوازی،تمرین مقاومتی، حافظه، یادگیری
|
|
چکیده
|
مقدمه وهدف: دیابت شیرین یک بیماری مزمن است که موجب اختلال در حافظه و یادگیری می شود، برخی پژوهش ها نشان داده است که فعالیت های فیزیکی تاثیر مثبتی بر آن دارد. از آن جایی که بیشتر فعالیت های ورزشی موثر بر این اختلال هنوز ناشناخته هستند در این پژوهش تاثیر 21 هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر حافظه و یادگیری در موش های دیابتی نر بررسی شده است. مواد و روش ها: تعداد 21 سر موش نر صحرایی درمحدودهی وزنی 12±112 گرم بهطور تصادفی به شش گروه )7تایی(تقسیم شدند: 2.کنترل سالم )H-C،)1.کنترل دیابتیشده با رژیم پرچرب و استرپتوزوتوسین )HFD-C ،)9 .گروه سالم تمرین هوازی )-H Aer ،)2 .تمرین هوازی در موشهای دیابتیشده با رژیم غذایی پرچرب و استرپتوزوتوسین )Aer-HFD ،)2 .گروه سالم تمرین مقاومتی )Res-H ،)6.تمرین مقاومتی با رژیم غذایی پرچرب و استرپتوزوتوسین )Res-HFD.)رژیمغذایی پرچرب )21٪چربی 12٪ پروتئین و27٪کربوهیدرات؛ بهعنوان درصدی ازکل انرژی به کیلوکالری ( اعمال گردید. تمرین هوازی شامل 21 هفته دویدن برروی نوار گردان جوندگان) 2 روز در هفته و هر روز 61 دقیقه(و تمرین مقاومتی شامل بالارفتن از نردبان با وزنه آویزان شده به دم حیوان ) تمرین 9 روز در هفته و بهمدت 21هفته ( انجام گرفت، و سپس جهت القای دیابت دوز پایینی از استرپتوزوتوسین )92 میلیگرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن( بهروش تزریق درون صفاقی به موشها تزریق شد. حافظه فضایی موشها بهوسیله مازآبی موریس و حافظه احترازی غیرفعال آنها بوسیله شاتل باکس و عملکرد شناختی به وسیله تست جعبه باز و حافظه شناختی به وسیله تست تشخیص اشیاء بررسی شد. یافتهها: در مقایسه اولین زمان ورود به محفظهی تاریک در گروه کنترل دیابتیشده بارژیم پرچرب و استرپتوزوتوسین نسبت به گروه کنترل سالم با وزن طبیعی تفاوت معنیداری وجود داشت )05.0
|
|
پژوهشگران
|
علی حیدریان پور (نفر اول)، سمیه نظری مبتکر (نفر دوم)
|