مشخصات پژوهش

عنوان	مطالعه ژئوشیمیایی و جایگاه تکتونیکی سنگ های ولکانیک میوسن حدفاصل جوروندی و احمدآباد(جنوب بیجار، استان کردستان)
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	بیجار، لیتوسفریک، آلایش پوسته ای، فاز کششی، ریفت
چکیده	منطقه مورد مطالعه در جنوب بیجار، در استان کردستان واقع است و بر مبنای تقسیم بندی های ساختمانی و چینه شناسی ایران بخشی از زون سنندج- سیرجان و بر اساس تقسیم بندی جدید عزیزی و معین وزیری در کمربند آتشفشان زایی همدان- تبریز واقع شده است. نحوه گستردگی و امتداد گدازه های بازالتی جنوب بیجار در امتداد راندگی زاگرس است. در مطالعات میکروسکوپی، حضور فنوکریست های کلینوپیروکسن در کنار الیوین و یا آمفیبول قابل توجه است. خمیره سنگ های بازالتی شامل پلاژیوکلازهای ریز ، کلینوپیروکسن های ریز ، شیشه وکانی های کدر می شود.بافت غالب این سنگها میکرولیتیک پورفیری است. بافت ساعت شنی در کلینوپیروکسن ها حاکی ازسرعت بالای سرد شدن است. منطقه بندی ترکیبی در کلینوپیروکسن ها و نیز ساختارهای اسکلتی الیوین ها نشانه اختلاط ماگمایی و آلایش پوسته ای است. این سنگ ها در نورم نفلین می سازند و این گدازه های بازالتی متعلق به سری آلکالن هستند. از نظر محیط تکتونیکی گدازه های بازالتی منطقه در گروه آتشفشان های وابسته به محیط های کششی آغازین ریفت های درون صفحات قاره ای قرار می گیرند. از نظر ژئوشیمیایی آنومالی منفی Nb,Ti,Zr وRb ، آنومالی مثبت Pb، غنی شدگی از عناصر LILE چون Ba و Th و غنی شدگی در عناصر نادر خاکی سبک نسبت به عناصر نادر خاکی سنگین، از شاخص های وقوع آلایش پوسته ای است. نسبت های پایین Zr/Nb و Y/Nb، مقادیر مثبت ∆Nb و مقادیر Nb/La در برابر La/Yb و Nb/La>1 نشان می دهد که مذاب تشکیل دهنده این سنگ ها از منبعی مختلط از گوشته لیتوسفریک و آستنوسفریک نزدیک به میانگین بازالت های جزایر اقیانوسی(OIB) ، منشا گرفته است. مقادیر Zr و Nb و نسبت های Zr/Nb و La/Yb نشان می دهد که ماگمای تشکیل دهنده این سنگ ها از یک منبع گارنت و اسپینل لرزولیتی با ذوب بخشی 5 تا 10 درصد ایجاد شده اند، که این مسئله با غنی شدگی در LREE هماهنگ است. بر مبنای نتایج حاصل، فعالیت های آتشفشانی میوسن در جنوب بیجار در نتیجه حرکات کشویی گسل های عمیق موجود در منطقه در طی فاز کششی پس از فرورانش رخ داده است.
پژوهشگران	اشرف ترکیان (استاد راهنما)، ارزو عزیزی (دانشجو)