مشخصات پژوهش

عنوان	‫مطالعه انرژی تاریک با استفاده از نمودار هابل برای داده های رصدی ابرنواخترها - اختروش هاو و کهکشان های پرنور اشعه گاما
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	کیهان نشاسی
چکیده	پس از رد نظریه کیهان ایستا توسط کشف انبساط هابلی، کیهان­شناسان بر این باور بودند که گرانش موجب کند شدن نرخ انبساط کیهان می­شود و در نهایت اجزای کیهان با گذشت زمان به سوی یکدیگر کشیده خواهند شد. مشاهدات و بررسی ابرنواختر­های نوع یک و شواهد رصدی دیگر مانند تابش زمینه کیهانی، نوسانات آکوستیکی باریون­ها و ... نشان داد که کیهان دارای انبساطی تند شونده است یا به عبارتی با گذشت زمان سرعت انبساط کیهان افزایش می­یابد. کیهان­شناسان با استفاده از معادلات میدان اینشتین دو دیدگاه متفاوت را برای توجیه این انبساط شتابدار ارائه کردند. در حالت نخست که به مدل گرانش تعمیم یافته معروف است، هندسه کیهان در سمت چپ معادله اینشتین اصلاح می­گردد. در حالت دوم، با اضافه کردن شاره­ای با فشار منفی و آثار ضدگرانشی به تانسور انرژی تکانه در سمت راست معادله مذکور می­توان انبساط شتاب­دار کیهان را توصیف کرد، که این شاره را انرژی تاریک نامیدند. اولین و ساده­ترین مدل انرژی تاریک مدل می­باشد. علی رغم سازگاری بسیار مناسبی که مدل با داده­های مشاهداتی دارد، این مدل دارای دو مشکل اساسی تنظیم ظریف و تطابق کیهانی است. لذا در این پژوهش مدل به عنوان جایگزینی برای مدل به منظور توجیه انبساط تند شونده کیهانی ارائه شد. در پژوهش حاضر به بررسی دو مدل و با استفاده از داده­های مشاهداتی ابرنواخترهای نوع یک در کاتالوگ پانتئون، داده­های اختروش­ها و داده­های تشعشعات پرتوگاما پرداختیم و با استفاده از الگوریتم زنجیره­ مارکوف مونت کارلو (MCMC) و کمینه کردن تابع حداقل مربعات، مقدار بهینه­ی پارامتر­های آزاد را در دو مدل مذکور به دست آوردیم. محاسبه­ی مقادیر پارامتر­های بهینه در مدل و بررسی نتایج حاصل از آن در پژوهش حاضر نشان داد که مدل سازگاری مناسبی با مشاهدات داشته و جایگزین مناسبی برای مدل می­باشد.
پژوهشگران	محمد ملک جانی (استاد راهنما)، حامد زند (دانشجو)