|
عنوان
|
پررسی قاعده "الجواز الشرعی ینافی الضمان با رویکردی بر آرای امام خمینی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
جواز ،ضمان ،ملازمه ،اذن شرعی
|
|
چکیده
|
بر اساس دیدگاهی که برخی از فقها بیان داشته اند هر عملی که اذن شرعی داشته باشد ضمان به دنبال ندارد و بر اساس آن قاعده ی با عنوان «الجواز الشرعی ینافی الضمان» در نفی ضمان بنانهاده اند. در مقابل برخی دیگر ملازمه بین جواز و عدم ضمان را نپذیرفته اند و در اثبات ادعای خویش به مواردی از اجتماع جواز و ضمان استناد کرده اند. در نگاه ابتدایی به نظر می رسد حضرت امام خمینی در برخی تألیفاتشان قائل به ملازمه و در موارد دیگر قائل به عدم ملازمه بوده اند اما با نگاه دقیق تر روشن گردید که نظر استدلالی امام خمینی نفی ملازمه است در این مقاله با بررسی نسبت بین مصادیق جواز و ضمان و نیز تحلیل مفهومی این دو، نظریه نفی ملازمه تأیید گردید و ثابت شد که استناد به «الجواز الشرعی ینافی الضمان» در نفی ضمان زیان های ناشی از فعل مجاز صحیح نیست بلکه ثبوت ضمان در هر موردی تابع بررسی اسباب و شرایط ضمان در آن مورد است.
|
|
پژوهشگران
|
احمد رضوانی مفرد (نفر اول)، نبی سبحانی (نفر دوم)
|