|
عنوان
|
جرائم امنیتی و مجازات آنها از منظر فقه اسلامی
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
جرم امنیتی، محاربه، طلیع، قطع الطریق، ترور، احتکار
|
|
چکیده
|
وجود و احساس امنیت و آسایش از حقوق اولیه و ذاتی انسان ها می باشد و در شریعت و آموزه های اسلامی توجه به خصوصی به این مهم شده است به طوری که در قرآن آیات فراوانی در رابطه با جنبه های مختلف امنیت (از جمله امنیت فردی، جمعی، سیاسی و اقتصادی و ...) نازل شده است که بیانگر اهمیت و جایگاه آن در رشد و تعالی و به سعادت رسیدن انسان ها و جوامع بشری می باشد. در منابع روایی نیز به طور دقیق و ملموس تأکیدات و رهنمودهای بسیاری در راستای حفظ حقوق و امنیت افراد نسبت به یکدیگر آمده است. با وجود تمام اوامر و سفارشاتی که در شرع در زمینه رعایت حقوق و عدم تعرض و تجاوز به حریم و امنیت افراد و جوامع آمده است، همواره عده ایی مرتکب اعمال و جرایمی می شوند که خلاف قانون و دستورات الهی و ساز و کارهای تأمین و تضمین امنیت در جامعه می باشد. در برخی موارد، عمده آسیب و لطمه جرم متوجه فرد خاطی می شود ولی در جرایم امنیتی به دلیل جنبه عمومی و ماهیت مخرب و تباه کننده جرم امنیت افراد و حکومت در معرض تهدید و خطر جدی قرار می گیرد. به صورتی که برخی با اعمال شرورانه و نامشروع همچون محاربه، ترور، جاسوسی و قاچاق اقلام ممنوعه و... موجب نقض امنیت و هرج و مرج و ایجاد رعب و وحشت در نهاد جامعه می شوند. این دسته از جرایم معضلی جدی و مهلک برای دولت و افراد محسوب می شود و از صدر اسلام تاکنون بارها موجودیت حاکمیت اسلامی را به خطر انداخته اند. بدین سبب شارع مقدس نیز به جهت حفظ حقوق و امنیت افراد و مقابله با خاطیان و متجاوزان، مجازات هایی را در قالب حدود و تعزیرات برای مجرمان در نظر گرفته است که میزان و معیار مجازات حدی در فقه به طور صریح بیان شده است ولی در تعزیرات بنابر صلاح دید حاکم، مجرم به مجازات تعزیری محکوم می شود. در این پژوهش با استفاده از روش سند کاوی و تحلیلی توصیفی و با مطالعه و تتبع در منابع فقهی و برخی منابع حقوقی، مصادیق جرایم علیه امنیت و مجازات آن ها در فقه اسلامی مورد بررسی قرار گرفته است.
|
|
پژوهشگران
|
قدرت اله نیازی (استاد راهنما)، پیام گردابی (دانشجو)
|