|
عنوان
|
خودساماندهی در شبکه های اجتماعی مجازی با طراحی و کاربندی مدل طراحی آموزش تفکر
|
|
نوع پژوهش
|
طرح پژوهشی خاتمه یافته
|
|
کلیدواژه‌ها
|
خودساماندهی, شبکه های مجازی, آموزش تفکر
|
|
چکیده
|
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر مدل آموزش تفکر بر خودسامان دهی نوجوانان در شبکه اجتماعی مجازی سروش بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح مورداستفاده پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه نوجوانان 15 ـ 12 ساله شهرستان اسدآباد بودند. نمونه آماری پژوهش شامل 82 دانش آموز بودند که از طریق نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه خودسامان دهی محقق ساخته با 18 گویه بود. روایی ابزار توسط متخصصان تأیید و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ 70/0 محاسبه شد. آزمودنی های پژوهش به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و گواه (هر گروه 41 نفر) گمارده شدند. سپس مدل آموزش تفکر به مدت 10 جلسه و هر جلسه 75 دقیقه در گروه آزمایش اجرا شد. پروتکل مدل آموزش تفکر به ترتیب شامل 8 مولفه های زیر بود: هدف - مسئله - زمینه- محتوا- تحلیل فرایند تفکر - مدل سازی تفکر- بکاربستن- ارزشیابی و چشم انداز. درنهایت از هر 2 گروه پس آزمون خود ساماندهی به عمل آمد و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که کاربست مدل آموزش تفکر موجب ارتقاء خودسامان دهی یادگیری، انگیزشی، مذهبی و دوستی نسبت به گروه کنترل می شود (05/0P<).
|
|
پژوهشگران
|
حسین مرادی مخلص (همکار)، اسماعیل زارعی زوارکی (همکار)، وحید صالحی (همکار)، جمشید حیدری (همکار)
|