|
عنوان
|
بررسی لحن شعر در اشعار اخوان ثالث
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
لحن،موسیقی،بلاغت و دیوان اخوان ثالث
|
|
چکیده
|
ادبیات نوعی ارتباط هنرمندانه بین خالق اثر هنری با مخاطب است تا بتواند یک تصویر و مفهوم خاص را در ذهن مخاطب شکوفا کند. اهمیت خواندن آثار ادبی زمانی مشخص می شود که می بینیم راه رسیدن به قلۀ هدف را هموار و تأثیر پذیری از معنا را دوچندان می کند. خواندن را می توان تا حد زیادی از کارکردهای هرمونوتیک به حساب آورد، زیرا خواننده با چگونگی لحن خوانش خود، می تواند برداشت ها و تأویل های مختلفی را در ذهن مستمع بپروراند. در شیوۀ خواندن صحیح شعر علاوه بر درست خوانی کلمات، باید آهنگ متناسب با آن ها را در لحن کلام رعایت کرد، تا از این طریق پیام اصلی متن با کیفیت بهتری به ذهن مخاطب القا شود. هر واژه و هر معنایی لحن خاص خود را می طلبد که اگر این اصل مهم رعایت شود در اثربخشی مقصود نویسنده و شاعر بی تأثیر نیست. اگرچه لحن بیشتر به عنوان یکی از عناصرداستان مورد توجه قرار گرفته است، اما اهمیت لحن شعر کمتر از داستان و متن نیست، چه بسا بیشتر هم باشد. به طور حتم شاعر هنگام سرودن شعر آن را با لحن خاص خود سروده است و می توان گفت که شاید چندین بار شعرش را با لحن مورد نظرش خوانده باشد. بنابراین از مخاطب آگاه انتظار می رود برای دریافت و درک مفاهیم شعر و نیز برای دریافت التذاذ ادبی بیشتر، آن شعر را با رعایت نکات لحنی بخواند.پایان نامۀ پیش رو انواع لحن را به شیوۀ تحلیلی توصیفی در دیوان اخوان ثالث تبیین و توصیف می کند.
|
|
پژوهشگران
|
مهدی شریفیان (استاد راهنما)، هانیه اسدبیگی (دانشجو)
|