عنوان
|
آرمان شهر در طنزهای عبید زاکانی
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
آرمان شهر، طنز و کلیات عبید زاکانی
|
چکیده
|
طنز یکی از شگردهای ادبی تاثیر گذار در انتقال مفاهیم سیاسی و اجتماعی است. فرنگیان ادبیات را به لحاظ مضمون به چهار حوزۀ ؛ ادبیات حماسی، ادبیات غنایی ، ادبیات تعلیمی و ادبیات نمایشی تقسیم می کنند و ادبیات نمایشی نیز به نوبۀ خود به کمدی، تراژدی و ملودرام تقسیم می شود. ادبیات کلاسیک فارسی آثار مستقل در زمینۀ تراژدی و ملودرام ندارد. اما در زمینۀ طنز آثار برجسته ای در متون سنتی ما یافت می شود که به نوبۀ خود شهرت جهانی دارد. از جانب دیگر آرامانشهر ، اتوپیای خیالی شاعر است که وجود خارجی ندارد اما قابل تحقق است. طنز اساسا به دنبال آن است که با انتقاد از وضع موجود ، آرمانشهر خیالی شاعر را محقق کند . عبید زاکانی یکی از مطرح ترین شاعران طناز قرن هشتم است که انتقادات زیادی در قالب طنز از روزگار خود دارد که با تحلیل این طنزها می توان به دنیای آرمانی او پی برد. پایان نامه پیش رو به شیوۀ تحلیلی توصیفی در بیان رمز گشایی شاعر از انتقادات اجتماعی او در راستای نشان دادن دنیای آرمانی عبید است.
|
پژوهشگران
|
مهدی شریفیان (استاد راهنما)، علی کریمی (دانشجو)، مجید منصوری (استاد مشاور)
|