مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی تغییرات مکانی و زمانی معیارهای کیفی آب زیرزمینی دشت همدان- بهار با استفاده از (GIS (طی بازهی زمانی 01 ساله
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	آبخوان اصلی همدان- بهار، روشهای معین، زمین آمار، کیفیت آب زیرزمینی
چکیده	زمینه وهدف: آبهای زیرزمینی از منابع ارزشمند تهیه آب شرب، کشاورزی و صنعت دراکثر مناطق ایران هستند. تغییرات کیفی آب- های زیرزمینی میتواند در اثر فعالیتهای انسان وتوسعه فعالیتهای صنعتی صورت گیرد. بررسی و مطالعه این منابع به منظور حفظ و اصالح کیفیت آنها ضروری است. هدف از این مطالعه پهنه بندی و منطقه ای نمودن خصوصیات نقطه ای پارامترهای مورد بررسی است. در نهایت برای هر یک از متغیرها بهترین روش پهنهبندی و مناطق مجاز و آلوده در مصارف کشاورزی در دشت مشخص گردید و روند تغییرات این متغیرها در طی یک دورهی 01 سالهی آماری بررسی شد. مواد و روشها: در این تحقیق از داده های کیفی آب زیرزمینی دشت همدان- بهار در یک بازهی زمانی 10 ساله استفاده شد. متغیرهای شوری، باقیمانده خشک، نسبت جذب سدیم، بی کربنات، PH ،مقدار کلر و سدیم، با استفاده از روشهای زمینآمار از جمله کریجینگ معمولی(OK( ،(با مدل سمی واریوگرام دایرهای، گوسی، نمایی، کروی( و روشهای معین نظیر عکس فاصله IDW ،تابع شعاعی RBF ، تخمینگر عام GPI و تخمینگر موضعی LPI بهوسیله نرمافزار 3.ARCGIS9 پهنه بندی گردیدند. یافته ها: پس از تحلیل معیارهای آماری بهترین روش پهنهبندی برای متغیر شوری (EC (روش عکس فاصله IDW ،باقیمانده خشک(TDS (روش تابع شعاعی(RBF ،(بیکربنات(HCO3 (روش کریجینگ(OK( (نمایی(، (PH (روش عکس فاصله(IDW ،( کلر(CL (تابع شعاعی(RBF ،(سدیم(Na (روش کریجینگ(OK( (نمایی( و برای متغیر نسبت جذب سدیم(SAR (روش تابع شعاعی(RBF (در آبخوان اصلی همدان- بهار معرفی شدند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به روشهای تعیین شده پهنه بندی تمام معیارها برای سالهای48 ، 44 و 39 انجام شد و تغییرات کیفیت آبخوان طی یک دورهی 01ساله برای هر یک از متغیرها نشان داد که بیشترین تغییرات در مقدار سدیم بوده که محدوده غیر مجاز آن برای مصارف کشاورزی )Na>9 )از سال 48 تا 39 به مقدار 10/9 درصد افزایش یافته است.
پژوهشگران	سحر اقبالیان (نفر اول)، امید بهمنی (نفر دوم)