|
عنوان
|
اثر خاکورزی حفاظتی و کشت مخلوط با لوبیا و سویا بر رقابت علفهای هرز، پتانسیل تولید و کارایی مصرف آب و نیتروژن آفتابگردان
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
رقابت، خاکورزی، شاخصهای کشت مخلوط، عملکرد دانه، کارایی زمین
|
|
چکیده
|
برای افزایش قدرت رقابتی آفتابگردان با علفهای هرز، پتانسیل تولید و کارایی مصرف آب و نیتروژن از طریق کشت مخلوط با لوبیا و سویا تحت سیستم خاکورزی حفاظتی، آزمایشی در دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان طی دو سال زراعی 8981 و 8989 انجام شد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. خاکورزی شامل خاکورزی مرسوم، خاکورزی با چیزل و خاکورزی با دیسک و الگوهای مختلف کاشت بصورت کشت خالص آفتابگردان با وجین علفهایهرز، کشت خالص آفتابگردان بدون وجین 01 و ، 01 و 81 درصد لوبیا با آفتابگردان و کشتهای مخلوط افزایشی 91 ، علفهایهرز، کشتهای مخلوط افزایشی 91 81 درصد سویا با آفتابگردان بهترتیب به عنوان فاکتور اصلی و فرعی بودند. بیشترین مقادیر تراکم و بیوماس کل علف- هایهرز در تیمارهای خاکورزی کاهش یافته و کشت خالص مشاهده شد. ولی، خاکورزی مرسوم و سیستم کشت مخلوط توانستند تراکم و بیوماس علفهایهرز غالب مانند تاجخروس، چسبک و پیچک را کاهش دهند. با توجه به افزایش عملکرد کل کشت مخلوط )مجموع عملکرد گیاه اصلی و همراه( این سیستمها کارایی مصرف آب و نیتروژن را در مقایسه با کشت خالص آفتابگردان بدون وجین افزایش دادند. بر اساس نتیجه حاصل از این تحقیق، کشتهای مخلوط در تراکم- های بیش از 91 درصد لوبیا یا سویا با آفتابگردان در مقایسه با کشت خالص، سودمندی کشت مخلوط را نشان دادند. بنابراین، نتایج آزمایش حاضر بیانگر این است که در شرایط مشابه، کاربرد ترکیبی خاکورزی حفاظتی و کشت مخلوط در زراعت آفتابگردان میتواند مدیریت علفهایهرز را بهبود بخشیده و عملکرد اقتصادی و کارایی استفاده از زمین را در مقایسه با تک کشتی آفتابگردان در خاکورزی مرسوم افزایش دهد.
|
|
پژوهشگران
|
محسن سیدی (نفر اول)، جواد حمزه ئی (نفر دوم)
|