مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی فعالیت های آنتی اکسیدانی و ضدمیکروبی عصاره های آبی و اتانولی گیاه سرخارگل (Echinacea purpurea L.) بر تعدادی از سویه های باکتریایی گرم مثبت و گرم منفی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	عصاره سرخارگل، ترکیبات فنلی، شیکوریک اسید، فعالیت ضد میکروبی، خاصیت آنتی اکسیدانی
چکیده	زمینه و هدف: بررسی گیاهان دارویی به منظور کشف منابع جدید دارویی بر علیه عفونت­های میکروبی در سال­های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این تحقیق تعیین و بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی و ضدمیکروبی عصاره­­های آبی و اتانولی اندام هوایی سرخارگل بر برخی از باکتری­های گرم مثبت و گرم منفی می­باشد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی که در سال 1397 در دانشگاه بوعلی سینا انجام گرفت، از روش خیساندن و استفاده از حلال­های آب و اتانول با نسبت 1 به 5 (گیاه به حلال) جهت عمل عصاره­گیری استفاده شد. سنجش میزان ترکیبات فنلی عصاره­ها با روش فولین ﺳـﯿﻮﮐﺎﻟﺘﻮ انجام، سپس مقدار شیکوریک اسید عصاره­های سرخارگل با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا تعیین شد. ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺿﺪ اﮐﺴﺎیﺸﯽ ﻏﻠﻈﺖ­ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ هر دو نوع ﻋﺼﺎره ﺑﺎ آزﻣﻮن ﻣﻬﺎر رادیﮑﺎلﻫﺎی آزاد دی فنیل پیکریل هیدرازیل [DU1] ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ آﻧﺘﯽ اﮐﺴﯿﺪان ﺳﻨﺘﺰی ﺑﻮﺗﯿﻞ ﻫﯿﺪروﮐﺴﯽ ﺗﻮﻟﻮﺋﻦ مقایسه شد. میکروارگانیسم­های مورد پژوهش استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، لیستریا اینوکوا، باسیلوس سرئوس، اشرشیاکلی، سودوموناس آئروژینوزا، سالمونلا تیفی­موریوم و شیگلا فلکسنری بودند. فعالیت ضد میکروبی عصاره­های آبی و اتانولی سرخارگل به روش­های پورپلیت، چاهک در آگار، حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی بر سویه­های بیماری­زا تعیین شد. هم چنین واکنش متقابل عصاره­های این گیاه از طریق محاسبه شاخص بازدارندگی افتراقی علیه میکروارگانیسم­ها نیز بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون­های آماری تی و دانکن تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها: نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره اتانولی بیشترین مقدار ترکیبات فنلی و شیکوریک اسید را دارا است. نتاﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ارزﻳﺎﺑﻲ ﻣﻴﺰان ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺑﻪ دام اﻧﺪازی رادﻳﻜﺎل­ﻫﺎی آزاد ﻋﺼﺎره­های آبی و اتانولی سرخارگل نیز ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﻋﺼﺎره اتانولی ﺑـﺎ غلظت 3000 ﻣﻴﻜﺮوﮔـﺮم در میلی­لیتر بیشترین ﻧﻘﺶ را در ﻣﻬﺎر رادﻳﻜﺎل­های آزاد داﺷت. عصاره آبی سرخارگل در غلظت­های 25 و 50 میلی­گرم بر میلی لیتر هیچ اثر مهاری بر رشد باکتری­های گرم منفی نداشت. بیشترین قطر هاله عدم رشد عصاره­های آبی و اتانولی این گیاه در غلظت 400 میلی­گرم بر میلی­لیتر مربوط به باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و کمترین قطر هاله عدم رشد در همین غلظت مربوط به باکتری سودوموناس آئروژینوزا بود.
پژوهشگران	زهرا ایزدی (نفر اول)، ناصر میرازی (نفر دوم)