مشخصات پژوهش

عنوان	شناسایی و رتب هبندی موانع اثربخشی آموزش الکترونیکی کارکنان )مطالعه موردی دانشگاه علوم پزشکی کردستان(
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	آموزش آموزش ضمن خدمت آموزش الکترونیکی ضمن خدمت موانع اثربخشی
چکیده	پیشینه و اهداف: سازمانها از دیرباز تاکنون برای نائل آمدن به اهداف آموزش ضمن خدمت خود از روشهای آموزشی گوناگونی همانند ارائه حضوری و سخنرانی، بحث گروهی، بازدید میدانی یا گردش علمی و مطالعه موردی بهره برد هاند. ازجمله بدیعترین روشهای آموزشی، آموزش مجازی یا آموزش الکترونیکی است. با توجه به اهمیت ویژه آموزش ضمن خدمت کارکنان از ی کسو و پیشرفتهای تکنولوژی از سوی دیگر لزوم بهر هگیری از این فنّاوریها در بحث آموز شهای سازمانی بیشازپیش احساس میشود. با وجود مزایای این حوز ه سازمانها نباید بدون اطلاعات و تحلیل کافی و بهصِرف همسو شدن با تغییرات و پیشرفتها اقدام به استفاده نسنجیده و غیر اثربخش از مواهب فناوری نمایند بلکه بهجاست که موانع پیش رو در این زمینه را مورد ارزیابی و تحلیل قرار دهند در این راستا پژوهش حاضر باهدف مطالعه آموزش مجازی ضمن خدمت کارکنان و شناسایی موانع اثربخشی آن انجامگرفته است لذا پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی و ازنظر هدف، کاربردی است. روشها: جامعه آماری پژوهش متشکل از مدیران، اساتید دانشگاهی و متخصصین در حوز ههای مورد مطالعه پژوهش بودند که در میان آنها تعداد 29 نفر با استفاده از روش قضاوتی انتخاب شدند. برای پاسخگویی به سؤالات پژوهش ابتدا با استفاده از مطالعه کتابخان های و روش مصاحبه، به جمعآوری اطلاعات پرداخته شد در بخش کیفی داد ههای بهدستآمده از مصاحبه با استفاده از تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت ؛ بدینصورت که تعداد واژ هها، الفاظ و اصطلاحات بهکار رفته در جملهها و میزان تکرارشان شمارش و بررسی گردید تا الگوهای موجود در گفتهها کشف و موانع بهصورت عبارات کوتاه استخراج شود. سپس جهت تأیید و اتفاقنظر کارشناسان بر موانع شناسای یشده از روش دلفی استفاده گردید. در طی سه مرحله استفاده از روش دلفی نهایتاً به 25 عامل )مانع( در قالب شش مانع اصلی دستهبندی شد. پس از اینکه در مرحله سوم اتفاق نظر نهایی از طریق معیار ضریب کندال به میزان 78 % محرز گردید، با استفاده از آزمون فریدمن عوامل رتبهبندی شدند. یافت هها: در مجمو ع 32 عامل به عنوان موانع آموزش الکترونیکی، شناسایی و رتبهبندی شدند که بر اساس این رتبهبندی موانع مرتبط با فراگیر در رتبه نخست و عوامل زیرساختی، موانع عمومی، محتوای آموزشی، عوامل مرتبط با مدرس و عوامل سازمانی به ترتیب در رتبههای بعدی قرار گرفتند. هرکدام از ا
پژوهشگران	محمدشریف محمدی (نفر اول)، روح اله سهرابی (نفر دوم)، فرهاد سراجی (نفر سوم)