|
عنوان
|
بررسی تطبیقی نیایش دینی و فلسفی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
دعا،دین،نیایش فلسفی،
|
|
چکیده
|
چکیده دعا و نیایش بهعنوان نردبان صعود عبد تا معبود و شـاهراه و صـال داعـی و مدعو، همواره مورد توجه اقشار مختلف بشریت با منشهای دینی و گرایشهـا ی مختلف فلسفی و عقلانی بـوده اسـت. هـر یـک از گـروه هـا نیـ ایشهـا یی بـا پیشفرضهای خاص خلق کردهاند و خدای خویش را با اسـماء و عبـاراتی مـورد خطاب قرار دادهاند. محتوای نیایشهای وارده از سوی ائمه اطهار، اقیانوسی ژرف و مکتبخانهای غنی از معارف و مضامین وحیانی است. اما بعضاً در مناجات حکما و فلاسفهی مسلمان آنچه مشهود است، علاوه بـر محتـوای پربـار آن نیـ ایشهـا ، به هر روی و استعمال اسماء، صفات و اصطلاحاتی کاملاً فلسفی است کـه در شـرع مقدس وارد نشده است. با توجه به وحدت مدعو در تمام نیایشها، اختلاف آنهـا علاوه بر مبانی و پیشفرضهای هر دو گروه، به استعمال الفاظ، اسماء و صفات نیز برمیگردد و همین موارد وجه تمایز نیایش دینی از نیایش فلسفی اسـت. دعـای فیلسوف اگرچه به لحاظ عقلی و با مبانی دینی دچار خدشه و ناسـازگاری نیسـت اما ادب و احتیاط اقتضا میکند، به تأسی از اولیاءاالله با دعـای دینـی خداونـد را بخوانیم.
|
|
پژوهشگران
|
مریم عباسی (نفر اول)، محمد بنیانی (نفر دوم)
|