مشخصات پژوهش

عنوان	مقایسه تأثیر آموزش فنون مبتنی بر شفقت و آموزش مبتنی بر طرحواره در کاهش احساس تنهایی و مشکلات تنظیم هیجانی در دختران نوجوان فراری از خانه
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	احساس تنهایی، دختران فراری، شفقت، فنون شناختی-رفتاری، مشکلات تنظیم هیجانی.
چکیده	پدیده فرار دختران از منزل یکی از معضلات خانوادگی و اجتماعی به حساب می آید و با توجه به روند روبه افزایش آن، لزوم بررسی اثرگذاری روش های آموزشی به این گروه آسیب دیده بیشتر می شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه تأثیر آموزش فنون مبتنی بر شفقت وآموزش مبتنی بر طرحواره در کاهش احساس تنهایی و مشکلات تنظیم هیجانی دختران نوجوان فراری انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی است و در آن از طرح آزمایشی تک موردی یا تک آزمودنی استفاده شده است و روش مورد استفاده طرح A-B با پیگیری می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل همه ی دختران نوجوان فراری (دامنه سنی 12 تا 19 سال-مقاطع تحصیلی متوسطه اول و دوم) شهر همدان در سال 1398 است که به مرکز اورژانس اجتماعی شهر همدان مراجعه کرده یا ارجاع داده شده اند. روش نمونه گیری، نمونه گیری هدفمند میباشد. از بین جامعه 4 نفر به عنوان نمونه و براساس ملاک های ورود و خروج پژوهش انتخاب شدند و در دو گروه دو نفره آموزش فنون مبتنی برشفقت و آموزش مبتنی بر طرحواره قرار گرفتند و پیش از مداخله آموزشی، پرسشنامه های احساس تنهایی (UCLA) و دشواری تنظیم هیجانی (DERS) را پر کردند. سپس به مدت 8 جلسه آموزش ها را دریافت کردند. بعد از مداخله آموزشی نیز مجدد پرسشنامه ها در اختیار دختران قرار گرفت و پس از آن داده ها با استفاده از نمودارهای تصویری و دیداری مورد تحلیل قرار گرفت. پرسشنامه احساس تنهایی توسط راسل، پیلوا و کورتونا تهیه شده است که دامنه نمره بین 20 (حداقل)و 80 (حداکثر) را دارا است. پرسشنامه دشواری تنظیم هیجانی نیز توسط گرتز و رومر تهیه شده که دامنه نمره آن ببین 36 (حداقل) و 180 (حداکثر) است. داده های این پژوهش نشان داد که آموزش فنون مبتنی بر شفقت اثرگذاری بیشتری نسبت به آموزش مبتنی بر طرحواره در کاهش احساس تنهایی و مشکلات تنظیم هیجانی دختران فراری داشته است. همچنین اثرگذاری هر دو روش آموزشی بر کاهش احساس تنهایی و مشکلات تنظیم هیجانی دختران فراری مورد تأیید قرار گرفت. از داده های پژوهش می توان به این نتیجه دست پیدا کرد که روش های آموزشی می توانند در کنار سایر روش ها به عنوان راهکاری مؤثر در کاهش و تعدیل آسیب های این گروه از دختران مورد استفاده قرار گیرند.
پژوهشگران	ابوالقاسم یعقوبی (استاد راهنما)، ازاده مهدوی (دانشجو)، رسول کردنوقابی (استاد مشاور)، خسرو رشید (استاد مشاور)