مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی پارلمان و سیر تاریخی آن در افغانستان
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	واژه گان کلیدی؛ پارلمان، شورا، تاریخ، افغانستان
چکیده	در این پژوهش به بررسی پارلمان و سیر تاریخی آن در افغانستان پرداخته شده؛ پارلمان از کلمه «پارلیامونتوم» مشتق شده و به هیئتی می گویند که در هر کشور برای وضع، تصویب قوانین و نظارت بر اجرای آن ها از سوی مردم برگزیده می شوند، پارلمان یکی از موارد است که در قانون اساسی کشورها بحث می گردد؛ زیرا قانون اساسی شالودۀ سیستم حکومت، چهارچوب و اساس حقوق هر کشور محسوب می شود، معمولاً دارای اصول و قواعد اساسی شکل حکومت، قوای سه گانه، حدود اختیارات و وظایف هریک، تشکیلات و وظایف نهادهای اساسی، حقوق و آزادی های فردی و اجتماعی و سیاست گذاری کلی فرهنگی، اقتصادی و سیاسی کشور هست. قانون اساسی افغانستان نیز به اساس تأمین عدالت، مساوات و حیات ملی ملت افغان تدوین شده است تا با توجه به مقتضیات زمان به اساس واقعیات فرهنگی برای تشکیل یک جامعه مترقی استفاده شود. به همین ترتیب شورای ملی (پارلمان) افغانستان که مظهر ارادۀ مردم کشور است، از طریق ملت نمایندگی می نماید و ملت را به صورت غیرمستقیم در حیات سیاسی مملکت سهیم می سازد. شورای ملی (پارلمان) در افغانستان به عنوان دستگاه قانون گذاری از سال (1310 هـ. ش) در دوره زمامداری محمد نادرشاه شکل گرفت تا اینکه به مرورزمان رشد و توسعه نموده و از سال (1310-1399 هـ. ش) شانزده دوره را سپری کرده، البته هنوز هم پارلمان در افغانستان به مفهوم مدرنش شکل نگرفته چون مفاهیم حقوق خاصتاً حقوق عمومی در این کشور ناشناخته شده هست. شورای ملی از دو مجلس به نام های «ولسی جرگه» و «مشرانوجرگه» تشکیل گردیده که اعضای «ولسی جرگه» به صورت مستقیم توسط مردم انتخاب می شوند و اعضای «مشرانوجرگه»، یک سوم توسط اعضای انتخابی مردم در شورای ولایت ها ، یک سوم توسط اعضای انتخابی مردم در شورای ولسوالی ها و یک سوم توسط رئیس جمهور انتخاب و انتصاب می شوند. ساختار سازمانی هر یک از مجالس شورای ملی (پارلمان) افغانستان شامل؛ رئیس و هیئت رئیسه موقت و دائمی مجلس، کمیتۀ رؤسا مجلس، سازمان اداری مجلس، گروه های پارلمانی، کمیسیون های دائمی، کمیسیون های موقت (خاص)، کمیسیون های مشترک کمیته های فرعی و کمیته های مشترک موقت کمیسیون های دائمی هست.
پژوهشگران	فردین مرادخانی (استاد راهنما)، فرید شریفی (دانشجو)