مشخصات پژوهش

عنوان	فرهنگ عصر مفرغ دره رودخانه بشار (کهگیلویه) براساس یافته های باستان شناسی تپه کردلاغری
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	رودخانه بشار، تپه کردلاغری، دوره شوش 3، فرهنگ بانش ، گودین تپه
چکیده	دره بشار یکی از مهمترین و بزرگترین دره های زاگرس جنوب غربی است که در دامنه جنوبی رشته بلندیهای دنا قرار دارد و رود بشار در راستای جنوب شرقی شمال غربی در آن جریان دارد؛ رودی که دورترین و درازترین شاخابه کارون شمرده میشود. این دره و دره های پیرامونی آن، یکی از مهمترین مراکزی می باشد که گروهها و قبایل کوچرو منطقه را در خود جای داده اند. این دره بزرگ را رشته بلندی ها و دره های تنگ و ژرف کوچک و بزرگی در شمال و جنوب دربرگرفته اند که پوشیده از جنگلهای بلوط و بَنِه اند. چشمه سارها و رودهای زیادی در این دره ها جریان دارد که در مجموع حوضه آبریز بشار را شکل میدهند. تپه کرد لاغری درفاصله تقریبی 700متری از رود خانه بشار قرار دارد.سطح تپه بر اثر خاکبرداری مورد تخریب قرار گرفته است. علی رغم وجود جنبه های غالب بومی در سفال های یافت شده از بررسی سطحی محوطه کردلاغری، بسیاری از سفال ها مشابه گونه های دوران آغازایلامی یا شوش 3 منطقه خوزستان است. این امر می تواند حاکی از ارتباطات و تعاملات فرهنگی نزدیک ساکنان روستانشین و کوچرو حوزه رودخانه بشار با دشت شوشان و مسیرهای دسترسی بین هر دو منطقه بوده باشد. علاوه براین جنبه هایی از فرهنگ بانش فارس نیز در این سفال ها دیده می شود که با توجه به مجاورت و همسایگی این حوزه با دره های شمال فارس و حوزه رودخانه کر، احتمال چنین تشابهات و درنتیجه برهمکنش های فرهنگی وجود دارد. بررسی های سطحی و تصاویر هوایی قدیمی نشان می دهد که محوطه کردلاغری، استقراری با وسعت کمتر از یک هکتار بوده که با توجه به آشکار شدن لایه های فرهنگی آن در نتیجه تخریب محوطه و سفال های موجود، احتمالاً تک دوره ای بوده است. این محوطه بر روی پشته ای طبیعی و مرتفع با بلندی حدود 8 متر در نزدیکی رودخانه و بستری با رسوبات درشت دانه قرار گرفته که ممکن است متعلق به جوامع فصلی و کوچرو بوده باشد.
پژوهشگران	علی بیننده (استاد راهنما)، سیروس فرامرزی (دانشجو)، علیرضا سرداری زارچی (استاد مشاور)