مشخصات پژوهش

صفحه نخست /مبانی سنگ شناسی آذرین
عنوان مبانی سنگ شناسی آذرین
نوع پژوهش کتاب
کلیدواژه‌ها سنگ شناسی، آذرین، ماگما، بافت، رده بندی، نامگذاری
چکیده بخش بزرگی از پوسته و گوشته کره زمین از سنگ های آذرین ساخته شده است و فعالیت های ماگمایی سهم زیادی در ایجاد و شکل گیری پوسته کره زمین داشته اند. این فعالیت ها سبب شکل گیری حیات بر روی زمین شده و بسیاری از نیازهای بشر به مواد اولیه برای بقا و ایجاد تمدن ها را فراهم نموده اند. اگرچه، گاهی رخداد آتشفشان ها مخاطره آمیز بوده و آسیب های زیست محیطی به همراه داشته اند. از اینرو داشتن دانش کافی درباره فعالیت های ماگمایی و نحوه شکل گیری سنگ های آذرین از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. کتاب پیش رو، به مظور آموزش دانش سنگ شناسی آذرین به دانشجویان دوره کارشناسی تدوین شده است و به در آن سعی شده است تا مهمترین و کاربردی ترین مطالب در این ارتباط در اختیار دانشجویان قرار گیرد. در فصل اول به بیان تعاریف و مفاهیمی اختصاص داد که در طی فصل های آینده به آنها اشاره شده است. در فصل دوم، مورفولوژی سنگ های آذرین و نحوه رخداد آنها در پوسته زمین و نیز انواع آتشفشان ها و مواد حاصل از آنها پرداخته شده است. فصل سوم به نحوه تشکیل ماگما اختصاص داشته و فصل چهارم به معرفی مهمترین بافت ها و ساخت-های سنگ های آذرین می پردازد. رده بندی سنگ های آذرین در فصل پنجم آورده شده و در فصل ششم سعی شده است که مهمترین و متداول ترین این سنگ ها به طور خلاطه معرفی و بررسی گردند. در فصل هفتم مقدماتی در ارتباط با پترولوژی تجربی بیان شده و طریقه استفاده از نمودارهای فازی جهت بررسی نحوه شکل گیری انواع مختلف سنگ ها و بافت ها مورد توجه قرار گرفته است. در فصل پایانی کتابی نیز، انواع مختلف ماگماها و سنگ هایی که می توانند در هریک از محیط های زمین ساختی شکل بگیرند، از نظر کانی شناسی، ژئوشیمی و محتوای ایزوتوپی مورد بررسی قرار گرفته اند. همچنین نحوه محاسبه نورم یک سنگ آذرین در ضمیمه کتاب آورده شده است. سعی شده است که در تدوین تمامی فصول از جدیدترین و مهمترین منابع استفاده شود تا دانشجویان با دانش سنگ شناسی روز جهان بیشتر آشنا گردند. همانند هر نوشتار دیگر، این کتاب نیز خالی از اشکال و ایراد نبوده و نیست. لذا در پایان از همه همکاران و دانشجویان عزیز تقاضا می گردد با راهنمایی های خود ما را دربهبود هرچه بیشتر این کتاب در چاپ های آینده همیاری نمایند.
پژوهشگران علی اصغر سپاهی گرو (نفر اول)، میرمحمد میری (نفر دوم)