مشخصات پژوهش

عنوان	رزیابی تجربی دوام یخ زدن و آب شدن بتنهای حاوی میکروسیلیس هوادار و بدون هوا
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	واژه های کلیدی: دوام بتن، دوده سی لیسی، بتن هوادار، پوسته شدگی، نمک یخزدا.
چکیده	چکیده: طی چند دهه اخیر مطالعات گسترده ای پیرامون بتن های دو جزئی حاوی دوده سیلیسی و بتنهای هوادار صورت گرفته که نشانگر مزایایی همچون بهبود عملکرد دوام این نوع ب تنها بوده است. در عین حال هرکدام از این بتن ها دارای معایبی هستند، به عنوان مثال میتوان در بتن های هوادار به روند کاهش کسب مقاومت و نیز در بتنهای حاوی دوده سیلیسی به کاهش کارایی، اشاره نمود؛ به عالوه این سوال همچنان مطرح است که کدام یک از این دو ماده تاثیر بیشتری در بهبود دوام بتن دارد. برای رفع این نواقص و پاسخ به این سوال، در این تحقیق تاثیر کاربرد همزمان و مجزای مواد هوازا و دوده سیلیسی، بر روند بهبود مقاومت و عملکرد دوام در حضور نمک های یخزدا بر روی بتن مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. دوازده طرح مخلوط در دو نسبت آب به مواد سیمانی 82/8 و 5/8 شامل بتنهای دو جزئی حاوی دوده سیلیسی در مقادیر 5 و 88 درصد جایگزین سیمان و بتنهای هوادار شامل 5 درصد مواد افزودنی هوازا و بتنهای حاوی همزمان 5 درصد مواد افزودنی هوازا و دوده سیلیسی به مقادیر 5 و 88 درصد ساخته شد. میزان اسالمپ مطابق استاندارد C672 ASTM برای کلیه مخلوطها در نظر گرفته شده است. آزمایشهای انجام شده شامل تعیین مقاومت فشاری، مقاومت کششی، جذب آب حجمی، آزمایش تعیین پوستهشدگی در مجاورت نمک های یخزدا بود. نتایج نشان داد که مخلوط شاهد در مقایسه با مخلوط های حاوی دوده سیلیسی و هوادار عملکرد بسیار ضعیفتری به لحاظ دوام در مقابل سیکلهای یخ زدن و آب شدن در مواجه با نمک های یخزدا داشته است. استفاده از دوده سیلیسی موجب افزایش مقاومت فشاری، مقاومت کششی و مقاومت در برابر پوستهشدگی شد. کاربرد 5 درصد ماده هوازا باعث بهبود در خواص دوام گردید. استفاده همزمان از مواد هوازا و دوده سیلیسی مشکالت مربوط به کاهش مقاومت بتن حاوی مواد افزودنی هوازا را تا حد زیادی رفع و بهبود قابل توجهی به لحاظ خواص دوام ایجاد نم
پژوهشگران	محمود نیلی (استاد راهنما)، ابراهیم قیاسوند (استاد راهنما)، زهرا رضائی (دانشجو)