مشخصات پژوهش

عنوان	تاثیر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز و مکمل سلنومتیونین در جیره بر خصوصیات لاشه جوجه خروس های گوشتی
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	انرژی قابل سوخت و ساز، سلنومتیونین، خصوصیات لاشه، جوجه های گوشتی
چکیده	این مطالعه به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز و مکمل سلنومتیونین در جیره بر خصوصیات لاشه جوجه خروس های گوشتی انجام شد. تعداد 576 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 در قالب آزمایش فاکتوریل 4×3 با طرح پایه کاملا تصادفی به 12 تیمار، 4 تکرار و هر تکرار دارای 12 قطعه جوجه اختصاص داده شدند. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز (در حد توصیه راهنمای پرورش سویه راس (3025 کیلوکالری در کیلوگرم)، 100 کیلوکالری کمتر از توصیه راهنمای پرورش سویه راس (2925 کیلوکالری در کیلوگرم) و 100 کیلوکالری بیشتر از توصیه راهنمای پرورش سویه راس (3125 کیلوکالری در کیلوگرم)) و سطوح مختلف مکمل سلنومتیونین در جیره غذایی (صفر، 2/0، 4/0 و 6/0 قسمت در میلیون) بودند. تنظیم جیره های غذایی بر اساس توصیه های راهنمای پرورش سویه تجاری راس 308 انجام شد. در سن 49 روزگی، از هر تکرار یک قطعه جوجه که وزن آن نسبت به سایر جوجه ها به میانگین وزن واحد آزمایشی نزدیکتر بود، انتخاب و پس از توزین کشتار و وزن لاشه و اجزای لاشه شامل سینه، ران ها، بال ها، پشت، گردن و چربی محوطه شکمی اندازه گیری شد. نتایج این آزمایش نشان دادند که تاثیر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز و مکمل سلنومتیونین و تیمارهای آزمایشی بر هیچ یک از خصوصیات لاشه، معنی دار نبود (05/0P>). بر طبق نتایج این مطالعه، به نظر می رسد که افزابش سطح انرژی قابل سوخت و ساز و افزودن مکمل سلنومتیونین به جیره نمی تواند خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی را بهبود دهد.
پژوهشگران	حسین جهانیان نجف آبادی (نفر اول)، رضا حاجیلوییان مرفه (نفر دوم)