مشخصات پژوهش

عنوان	اثرات سیرخام و روغن اسانسی سیر در سطوح مختلف بر هضم و تخمیر و برخی از جمعیتهای میکروبی شکمبه
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	سیر خام، روغن اسانسی سیر، آزمون تولید گاز، تخمیر شکمبه، جمعیت میکروبی شکمبه
چکیده	هدف از تحقیق حاضر بررسی آزمایشگاهی اثرات سیر خام و روغن اسانسی سیر در دوزهای مختلف بر هضم و تخمیر و همچنین برخی از جمعیتهای میکروبی شکمبه با استفاده از تکنیک تولید گاز بود. برای این منظور آزمایشی در دو مرحله طراحی شد، در مرحله اول اثرات سیر خام در دوزهای صفر، 5/1، 3، 6 و 12 گرم بر لیتر و روغن اسانسی سیر در دوزهای صفر، 150، 300، 450، و 600 میلی گرم بر لیتر بر برخی از شاخصهای کینتیک تولید گاز شامل حداکثرگاز تولیدی (A) و نرخ تولید گاز (µ) با استفاده از انکوباسیونهای 144 ساعته مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله دوم، اثرات سیر و روغن اسانسی آن در دوزهای یاد شده بر تولید گاز 24 ساعته (GP24) تجزیه پذیری ماده خشک (TIVDMD)، فاکتور تفکیک (PF)، توده میکروبی (MB)، غلظت کل اسیدهای چرب فرار (TVFA) و غلظت آمونیاک (ammonia) و همچنین اثرات آنها بر برخی از جمعیتهای میکروبی شکمبه شامل پروتوزوآها (Prot)، متانوژنها (Met)، فیبروباکتر سوکسینوژنز (F.suc) و کلستریدیوم آمینوفیلوم (C.amin) با استفاده از انکوباسیونهای 24ساعته بررسی گردید. نتایج مرحله اول نشان داد که سیر خام موجب افزایش خطی پارامتر A و همچنین پارامتر µ گردید (P < 0.05). روغن اسانسی سیر هم موجب افزایش غیر خطی پارامتر A و افزایش خطی پارامتر µ گردید (P < 0.05). در مرحله دوم نیز سیر خام موجب افزایش شاخصهای هضم و تخمیر شکمبه گردید، بطوریکه GP24، TIVDMD و TVFA بطور خطی و درجه دو افزایش یافتند (P < 0.01). همچنین مؤلفه های PF و MB بعنوان شاخصی از میزان سنتز پروتئین میکروبی نیز با افزایش دوز سیر خام بطور خطی افزایش یافتند (P < 0.01). با این وجود، غلظت آمونیاک فقط در بالاترین دوز سیر خام کاهش یافت (P < 0.05). در این میان بهنگام استفاده از روغن اسانسی سیر، GP24، TIVDMD و TVFA بطور خطی افزایش یافتند، PF بطور خطی کاهش یافت (P < 0.05) و MB تغییری نکرد (P > 0.05). همچنین استفاده از سیر خام و روغن اسانسی سیر هر دو موجب کاهش جمعیت Prot و Met و F.suc و موجب افزایش جمعیت C.amin گردید (P < 0.05). در مجموع نتایج این تحقیق نشان داد که سیرخام و روغن اسانسی هر دو موجب بهبود شاخصهای هضم و تخمیر شکمبه و همینطور تغییر جمعیت میکروبی شکمبه میشوند که موجب بهبود عملکرد شکمبه می گردد.
پژوهشگران	نسیبه نویدی مقدم (نفر اول)، مصطفی ملکی (نفر دوم)، اصغر میرزائی اصل (نفر سوم)