عنوان
|
بررسی آزمایشگاهی تأثیر رطوبت روی مدول برشی حداکثر در مخلوط ماسه –شن
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
کلیدواژهها
|
مدول برشی حداکثر، مخلوط ماسه-شن، خاک غیراشباع، بندر المنت
|
چکیده
|
طرح و محاسبه سازهها در مهندسی ژئوتکنیک، بهطور متعارف در دو قسمت کنترل پایداری و تغییرشکل انجام میشود. سختی خاک یکی از عوامل بسیار مهم در بررسی تغییرشکل است که به عوامل مختلفی همچون سطح تنش یا کرنش، دانسیته نسبی، رطوبت و ... بستگی دارد. از طرفی در تحلیل دینامیکی سازهها در مهندسی ژئوتکنیک از روشهای متفاوتی استفاده میشود که یکی از پرکاربردترین آنها روش خطی معادل است. ارزیابی سختی خاک با فرض رفتار کشسان خطی وابسته به تعیین مدول برشی حداکثر و سایر پارامترهای رفتار الاستیک است. تحقیقات اخیر نشان دادهاند مقدار مدول برشی حداکثر در خاکهای مرطوب با توجه به نوع خاک، دانهبندی، درصد رطوبت، تنش محصور کننده و دانسیته آن متفاوت است. از آنجا که در خیلی از موارد، خاک ساختگاه محل پروژهها بهصورت ترکیبی از شن و ماسه است عمده خاکها در طبیعت در شرایط غیراشباع قرار دارند، بنابراین هدف اصلی در این پژوهش بررسی مدول برشی حداکثر در مخلوط ماسه-شن در حضور رطوبت است. به این منظور، آزمایشهای المان خمشی با استفاده از دستگاه بندر المنت روی نمونههای ماسهای و مخلوط ماسه و شن در حالت خشک و مرطوب با رطوبتهای 5 ،2/5و 10 درصد انجام شده و مقدار مدول برشی حداکثر محاسبه شده است. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که رفتار مدول برشی حداکثر با افزایش رطوبت در مخلوط ماسه-شن بر خلاف نمونههای ماسهای که بهصورت افزایشی-کاهشی است روند کاهشی دارد
|
پژوهشگران
|
ناهید اللهیاری (نفر اول)، محمد ملکی (نفر دوم)
|